Nee, crossmotoren zijn niet onze core business, al maken we met plezier een uitzondering omdat de Ducati Desmo450 MX simpelweg te belangrijk is om te negeren. Als een speler van het kaliber van Ducati vijftig jaar na een eerste mislukte poging om offroad te gaan alle registers opentrekt voor de bestorming van de noppenmarkt, dan moeten we dat sowieso eens van dichterbij bekijken. Toch?
Terwijl een aantal motormerken zich op de markt van de lichtere allroads focust – CFMoto met de MT450, Royal Enfield met de Himalayan 450, Suzuki dat de DR-Z4S (her)introduceert – zijn er ook grote fabrikanten die schijnbaar vanuit het niets de offroad-markt bestormen. Triumph koos ervoor om via de MX2 het motorcrossterrein (letterlijk) via het gangbare traject te betreden, bij Ducati opteerden ze meteen voor een 450cc en dus een introductie op het hoogste niveau, de MXGP.
Dat het de dames en heren in Bologna menens was, werd al duidelijk toen MX-icoon Antonio Cairoli werd binnengehengeld om het project meteen goed op de rails te zetten. Met resultaat: in de eerste MXGP-manche van dit seizoen reed Cairoli’s protegé Mattia Guadagnini naar een verrassende vierde plaats, en in hun eerste volledige seizoen op de Ducati sloegen Guadagnini en ploegmaat Jeremy Seewer beslist geen modderfiguur.
Dat Ducati al zijn technische knowhow uit de wegracerij benutte voor de ontwikkeling van de crossmotor – waarvan overigens ook een 250cc-versie en een enduro-variant in de pijplijn zitten – is zonneklaar, alle technische details daarvan lees je op de volgende pagina’s. Hamvraag is echter wat het resultaat op de crossbaan is voor een crosser die zijn beste jaren al eventjes achter zich heeft. Ik geef grif toe dat ik serieus heb getwijfeld of ik wel op de uitnodiging zou ingaan om de nieuwe Duc aan de tand te voelen. Ik was namelijk een beetje bang voor mijn eigen tanden (op je bek gaan is ook op een crossbaan niet goed voor je gebit) en ik vroeg me hardop af of ik met mijn huidige fysieke conditie de Desmo450 MX wel de baas zou kunnen.
Uiteindelijk won de nieuwsgierigheid het van mijn tanende fysiek, je krijgt immers niet iedere dag de kans op een date met zo’n beauty. Want de looks mogen er zijn. Het is natuurlijk altijd een kwestie van persoonlijke smaak, maar Ducati blijft een Italiaans bedrijf en daar in de laars weten ze toch wat styling is. Naast de oogstrelende lijnen en de fraaie kleurstelling is de afwerking tot in de puntjes verzorgd.
Voor het testwerk heeft Ducati z’n spreekwoordelijke tenten opgeslagen op de Horensbergdam in Genk. Geen zwaar laaglands zandcircuit, maar een omloop met fraaie sprongen en bochten op een harde leemondergrond met een ‘topping’ van losse gravel. Minder hard werken voor de rijder en ideaal om het karakter van het nieuwe 450cc-motorblok te ontdekken. En dat die krachtbron anders en uniek is, merk je al in het eerste rondje. De Desmo biedt de rijder de keuze uit twee rijmodi: ‘standje vriendelijk’ en de ‘vol vermogen’-optie, allebei eenvoudig en duidelijk te vinden op de bescheiden knoppenwinkel op de linker stuurhelft.
Uiteraard begin ik rustig en neem de tijd om het circuit en de bodemgesteldheid op mijn ‘sensoren’ te kalibreren. Wanneer die zijn gefinetuned valt al snel op dat deze machine niet alleen bijzonder veel vermogen in huis heeft, minstens even indrukwekkend is de manier waarop dat vermogen zich laat doseren. De gearing is voor het circuit in Genk correct gekozen en het vermogen bouwt vlot en trefzeker op. Schakelen gaat snel en precies, al ben je zeker niet verplicht om rap op te schakelen want de Desmo blijft in de hogere toeren trekken en sleuren dat het een lieve lust is.
Een quickshifter is nog lang niet standaard op elke crossmotor, de Ducati is er wel mee uitgerust en de schakelhulp werkt echt – al moet je daar als oude rot toch weer eerst eventjes aan wennen. De quickshifter werkt overigens enkel bij het opschakelen. De tractiecontrole van de Desmo450 MX kan je in de Ducati-app helemaal finetunen in functie van de omloop, om ons tijd te besparen hadden de Ducati-bollebozen alles voor ons voorgeprogrammeerd. Als testrijders konden we tijdens de dag wel het systeem in- of uitschakelen, experimenteren met de settings zat er niet in.
Genk is een echt ‘stuurcircuit’ en daar heeft de Duc geen enkele moeite mee. De motor stuurt zuiver in, waarbij de grip op het voorwiel heel voorspelbaar aanvoelt. Wanneer de zijwaartse tractie van het achterwiel dan ‘breekt’, kan je heel fijn en perfect gedoseerd met het gas de machine de hoek om sturen. Waarna ik de Ducati aan mijn vijftienjarige poulain Vince van Hoof overhandig om te zien wat zo’n jonge en fitte snaak, die op een 125cc-machine crost, van zo’n indrukwekkend apparaat als de Desmo450 MX vindt. Na de test is hij een en al enthousiasme.
“Wat een fijne motor! Overal vermogen, maar goed te doseren. De Desmo heeft me op geen enkel moment onaangenaam verrast en ik was altijd ‘in control’. De vering is een beetje hard op de scherpere remknippen op het parcours, al helpt die hardere vering ook om netjes te landen na de grote sprongen. Dan blijft de machine goed in balans en wordt de landing prima verteerd. De standaardbanden komen op dit circuit goed tot hun recht. In de ochtend was de ondergrond perfect, met dank aan de regen van de voorbije nacht. Op de kleigrond vond ik feilloos tractie, waardoor je gemakkelijk je lijn kunt kiezen. Naarmate de zon haar werk deed en de ondergrond harder, droger en gladder werd, was ik het nog steeds goed eens met de Ducati en bleef ik voldoende tractie houden”, aldus Vince.
Op de terugweg in de auto voer voor nog een leuke discussie over de tractiecontrole van de Duc. Waren wij zelf zo fijngevoelig met het gas omgesprongen dat de achterkant bij een acceleratie altijd gecontroleerd driftte, of speelde Ducati’s fijne elektronica hier een grote rol in? Dat vraagstuk moeten we nog even onbeantwoord laten…
Ducati heeft grondig werk gemaakt van zijn terreinduik. De Desmo450MX is een innovatieve en solide machine die zijn plaatsje op het crosscircuit verdient. De 450cc omschrijven als een ‘opstappersmotor’ is een brug te ver, al zorgt de technische knowhow van de mannen en vrouwen uit Bologna ervoor dat deze rode schoonheid toch een soort van allemansvriend is. Voor ervaren motorcrossers heeft de Ducati genoeg potentieel om op wedstrijdniveau hoge ogen te gooien, terwijl hij gemakkelijk genoeg is voor de amateurcrosser die zich in het weekend op de crossbaan wil uitleven. Circuitrijden op een Ducati is nog nooit zo dichtbij geweest … je moet alleen afscheid durven nemen van het vertrouwde asfalt.
Ducati Desmo450 MX
Motor: 449,6cc, 4 kl./cil., DOHC eencilinder, desmodromische klepbediening
Boring x slag: 96 x 62,1 mm
Compressieverhouding: 13,5:1
Max. vermogen: 63,5 pk @ 9.400 tpm
Max. koppel: 53,5 Nm @ 7.500 tpm
Brandstofvoorziening: Keihin injector, Mikuni 44 mm gasklephuis
Transmissie: vijfbak, slipperclutch, ketting, quickshifter up
Frame: dubbel wiegframe van aluminium gesmede en geperste delen, aluminium swingarm
Voorvering: 49 mm Showa upside-down, volledig instelbaar, veerweg 310 mm
Achtervering: Showa monoshock, volledig instelbaar, veerweg 301 mm
Voorrem: 260 mm Galfer schijf met Brembo tweezuigerremklauw
Achterrem: 240 mm Galfer schijf met Brembo enkelzuigerremklauw
Banden voor/achter: 80/100-21 / 110/90-19” (Pirelli Scorpion MX32 mid-soft)
Wielbasis: 1.494 mm
Balhoofdhoek/naloop: 27,3°/118,4 mm
Gewicht: 104,8 kilo (rijklaar)
Zithoogte: 970 mm
Tankinhoud: 7,2 l
Prijs Nederland: € 12.790,-
Prijs België: € 12.690,-
Tekst Eldert Mulder, Eric Verhoef Fotografie Ducati
Voor de tweede keer op rij heeft Kawasaki de meeste nieuwe motoren in Nederland weten te verkopen. Genoeg reden dus
Toegegeven, de Can-Am Canyon Redrock lijkt zo op het eerste gezicht verdacht veel op een BMW R 1300 GS Adventure op drie
In het kielzog van de Speed Twins die vorig jaar al werden opgetuigd met meer elektronische hulpsystemen, volgen nu de
