Kort getest: Yamaha Tracer 9 GT+

Op het eerste gezicht lijkt deze overtreffende trap van de Tracer 9 GT niet eens zo gek ver van de basisversie te staan. Toch is de GT+ meer dan een rijdende optiecatalogus.

Al heeft hij wel zo’n beetje alle mogelijke opties en meer, de kracht van deze opper-Tracer zit ‘m in de optelsom van die veelvoud aan handige features en praktisch, technisch vernuft. Met als meest innovatieve wapenfeit de intrede van het radarsysteem en het feit dat die radar nu niet alleen het gas kan bedienen van de adaptieve cruisecontrole, maar zelfs de remmen aanstuurt.

Maar niet enkel de radar en remmen zijn gekoppeld, zo’n beetje alle elektronica overlegt digitaal met elkaar. De semiactieve vering, de Y-AMT semiautomaatbak, de tractieregeling, rijmodi en ABS – alles staat in verbinding. En dat ontzorgt, tot en met. Een optelsom met als uitkomst bakken comfort.

Met de hand op de rug
Even terug naar die remmen. Remmerij uit handen geven verdient wel wat extra aandacht, natuurlijk. Ten eerste: geen zorgen, het nieuwe radargekoppelde remsysteem zal op geen enkel moment de ankers vol uitgooien zoals sommige auto’s dat wel doen. Maar het remt wel echt met je mee als de voorligger meer afremt dan met motorrem kan worden opgelost. En het systeem werkt wel zo soepel dat het vanaf het eerste ingrijpen vertrouwd voelt.

Zelfs zo dat ik op den duur met de rechterhand spreekwoordelijk achter de rug achter mijn voorligger aan de afrit van de snelweg neem. Terwijl voor me geremd wordt, vertrouw ik op de adaptieve cruisecontrole en zonder moeite vertraagt de Tracer 9 GT+ voor mij. Sterker nog, hij schakelt dankzij de standaard Y-AMT zelfs alvast terug ook. Het zijn al die samenwerkende technische handigheden die de Tracer 9 GT+ een zalige kilometervreter maken.

Voortbouwend op de 890cc-versie van de inmiddels bekende CP3 driecilinder, heb je met 119 pk en 93 Nm koppel een constante golf van power tot je beschikking. Topvermogen en het maximale koppel worden bij respectievelijk 10.000 tpm en 7.000 tpm bereikt. Ruim daaronder heb je desondanks ook al weinig te wensen over.

Lekker lui cruisen
Standaard krijgt de Tracer 9 GT+ zoals gezegd Yamaha’s nieuwe automaat mee, en waar de purist wellicht al stampvoetend de ruimte verlaten heeft, poetst de totale bruikbaarheid van het systeem al vlug alle cynisme en weerstand uit mijn beleving aan boord van de GT+.

Op de snelweg en de provinciale wegen hier in Slovenië klik je de bak met een druk op de rechter knoppenpartij (standaard verlichte knoppen, check!) door naar de Automatische Transmissie (AT), zet je met de Home-knop en de joystick de ruit elektronisch in de hoogste stand en laat je de elektronisch gestuurde KYB vering in standje ‘lui cruisen’ staan.

Toegegeven, zelfs lui kachelend voelt de demping dan wel erg als een oude Cadillac; toch nog even een keertje vaker dan nodig nadeinen na elke invering. Voor het toergedeelte van onze 320 kilometerlange testrit is het desondanks prima te doen. Verder fijnafstellen is wel mogelijk, maar wel met Yamaha’s MyRide app.

Sportieve transformatie
Als we de uitlopers van de Alpen scherp in zicht hebben en het betere bochtenwerk opdoemt, neem je moeiteloos de bovenstaande handelingen in omgekeerde volgorde. De AT-knop nog eens een tikje geven zet hem in de Manuele Transmissie (MT) stand, de Mode-knop indrukken tot Sport bovenaan het kraakheldere TFT-display verschijnt (voor een vlottere gasreactie en scherper gedempte vering)  en de ruit bonjour je weer naar beneden. Vingers bij de plus- en min-schakelknoppen links op je stuur en gaan.

Op de slingerwegen in de bergen transformeert de Tracer 9 GT+ moeiteloos van een langeafstandsmachine in een middenklasse sportieve toerder met een voorliefde voor lange glooiende bochten. De motor laten doorrollen in dergelijk stuurwerk laat je het meeste uit de specifiek op de GT+ geënte Bridgestone T32 banden halen, maar ook in het krappere werk voelt de Tracer GT+ lichter dan z’n 232 rijklare kilo’s zouden doen geloven.

En in het sportief afwerken van al die verschillende lange en krappe bochten, komt die Y-AMT bak nog het best voor de dag. O, toch een langere bocht of de volgende knik ligt verder dan je dacht? Paf. Shortshiften naar een hoger verzet zonder nadenken. Even een stukje bijtrekken of inhalen? Alsof je een ‘push to pass’-knop hebt schakel je terug en versnel je moeiteloos zonder je rijwielgedeelte te verstoren. Omdat het zo gemakkelijk gaat met de plus- en minknoppen op je stuur, gebruik je alles dat de verslavend lekker klinkende, toerengretige CP3 triple je te bieden heeft.

Het werkt als je niets merkt
Het gemak en de lol die de combinatie biedt, doet je bijna vergeten hoe goed die bizarre overdaad aan features samenwerken. Maar je weet dan ook hoe goed het werkt, juist omdat je er eigenlijk niets van merkt. Pas met een korte stop om van het uitzicht te genieten herinnert de Hill Hold Control er weer aan dat er meer gaande is. Hill Hold, dat voor jou de remmen vasthoudt, is precies zoiets dat je niet per se mist als het er niet is, maar wel verdraaid handig is om te hebben.

Zo ook zaken als het feit dat er standaard haakse ventielen in de wielen zitten en het zadel van de GT+ dikker is maar dan wel weer smaller, zodat je alsnog goed bij de grond kunt. Je leven is net wat fijner als dergelijke kleine dingetjes voor elkaar zijn. Zoals ook met de elektronische contactsleutel. Gewoon een grote draaiknop voor het contact en stuurslot, waarbij de sleutel je zak nooit uit hoeft. Ook niet voor de standaard koffers (mét ingebouwde verlichting). Allemaal gekoppeld.

Die standaard koffers leken trouwens een van de weinige echt heikele punten te gaan worden. Een weekendtas gaat nog altijd veel proppen vereisen, maar zelfs een integraalhelm lijkt een onhaalbare kaart. Schijn bedriegt, want een integraalhelm past er wel degelijk in. Een handig, afsluitbaar vakje voor je telefoon zit (wel erg goed) verstopt rechts voor in de kuip, inclusief USB-poort.

Pas wanneer we na een lange lus van Slovenië, Oostenrijk in en door Italië weer terug op Sloveens grondgebied aanbeland zijn, laat de Yamaha Tracer 9 GT+ zich voor het eerst een beetje kennen: bij (zeer) hoge snelheden wordt de Tracer instabiel en zoekerig aan de voorzijde. Niets serieus problematisch, maar als je van Autobahn-blazen naar je favoriete bochtjesbestemming houdt, wel iets om serieus rekening mee te houden.

Conclusie
Zo’n beetje alles aan de Yamaha Tracer 9 GT+ klopt – alleen is het prijskaartje met 20.099 euro wel aan de hoge kant voor ‘maar’ een middenklasser. Zeker aangezien de GT+ ten opzichte van de radar- en Y-AMT-loze GT maar liefst 2.300 euro meer kost. Als je zelf met een pookje en koppeling wilt schakelen, heb je aan de GT dan ook een heel goeie machine en houd je zomaar een klein maandsalaris in je zak. Maar zoals het geheel allemaal samenkomt in de Yamaha Tracer 9 GT+ (zeker óók dankzij de standaard Y-AMT) blijft er eigenlijk niets te wensen over.

Plus- en minpunten
+ Elektronica werkt perfect samen
+ Speels, bruikbaar blok
+ Comfortopties te over
– Geen keuze voor een handbak
– Instabiliteit op (serieus) hoog tempo
– Weinig te kiezen qua kleur

Motor: 890cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde DOHC drie-in-lijn
Boring x slag:  78 x 62,1 mm
Compressieverhouding:         11,5:1
Max. vermogen:            119 pk @ 10.000 tpm
Max. koppel:   93 Nm @ 7.000 tpm
Brandstofvoorziening:               elektronische injectie
Transmissie:   zesbak, ketting, quickshifter up/down, Y-AMT
Frame:                  aluminium diamantframe
Voorvering:       41 mm UPSD KYB vork, semiactief, volledig instelbaar, veerweg 130 mm
Achtervering: KYB monoshock, semiactief, volledig instelbaar, veerweg 137 mm
Voorrem:            298 mm schijven, radiale vierzuigerremklauwen, bochten-ABS, radargekoppelde Unified Brake
Achterrem:       267 mm schijf met tweezuigerremklauw, bochten-ABS, radargekoppelde Unified Brake
Banden voor/achter: 120/70-ZR17 / 180/55-ZR17 (Bridgestone T32)
Wielbasis:         1.500 mm
Balhoofdhoek/naloop:             25°/ 108 mm
Gewicht: 232 kg (rijklaar)
Zithoogte:          820-835 mm
Tankinhoud:    19 l
Prijs Nederland: € 20.099,-
Prijs België:      € 19.499,-

Tekst Nick Enghardt • Fotografie Yamaha