Kort getest: Ultraviolette F77 Mach 2 en F77 SuperStreet

Een nieuwe speler in de motorindustrie met leuk en lekker motorrijden op één, en elektrische aandrijving op twee: dat is het credo van het Indiase Ultraviolette. Met hun F77 Mach 2 en F77 SuperStreet pakken ze meteen dubbel en dwars uit. Je mag de Ultraviolettes met een A1-rijbewijs rijden, maar krijgt effectief een piekvermogen van meer dan 40 pk. Of het te mooi is om waar te zijn? Dat zoeken we uit!

Het is met nieuwe merken altijd afwachten, zo ook bij Ultraviolette, maar bij het zien van de sportieve F77 Mach 2 en zijn naked F77 SuperStreet tweelingbroertje valt de spanning al snel weg. Figuurlijk dan, want dit Indiase duo is volledig elektrisch en daar zit altijd spanning in. Voor de duidelijkheid: op de prijs en de zithouding na zijn ze volledig identiek.

390 Duke?
Zit je op de naked wat rechter en op de sportieveling (met clip-ons) wat meer voorover, voor beide motoren geldt wel dat de zit ruim genoeg is. De voetsteunen staan een tikje breed, al wordt dat gevoel vooral ingegeven door hoe smal de ‘tank’ is. De ergonomie is supergoed uitgekiend, zelfs voor een grote Hollander als ik (1,86m) passen de twee Ultraviolettes prima, met een ferm maar niet overdreven hard zadel, terwijl zowel de clip-ons als het stuur voor het gevoel logisch in de handen vallen.

Wat de zithouding betreft – het enige échte verschil tussen de twee – heeft de F77 SuperStreet mijn voorkeur. Lekker breed stuur, iets meer rechtop, toch sportief. Doet enorm denken aan een KTM 390 Duke – en dat is een vaststelling, geen klacht. De meegereisde Indiase slimmeriken achter Ultraviolettes eerste introductie op Europese bodem geven gelijk toe daar ook erg goed naar gekeken te hebben, die in India geproduceerde KTM valt daar klaarblijkelijk even goed in de smaak als hier.

Tesla als inspiratie
Met de verschillen besproken, gaat het vanaf hier over het duo als één. Genoeg te vertellen. Ultraviolette begon in 2016, met Tesla’s opkomst als inspiratie. Binnen een paar jaar van een idee naar een product. Als resultaat nu deze F77’s. Ontworpen om zo veel mogelijk als reguliere motoren te rijden, maar dan slimmer. Zo smart als je smartphone.

Het TFT-dashboard is helder (maar zit wel zo laag dat het uit je gezichtsveld valt) en de bediening is slim, uitgebreid en intuïtief. Regeneratief remmen stel je on the go zelf in met simpele drukknoppen, handig tot en met – zeker omdat de F77 zich heerlijk een bocht door rijdt met gesloten gashendel dat als een soort slepende achterrem werkt als je de re-gen in de hogere standen zet.

Straaljagerterminologie
Ook de rijmodi spreken voor zich. Of ja, qua instellen dan, want de namen vragen even wat gewenning. Op de Ultraviolette geen Eco, Street of Sport rijmodi, maar wel straaljagerterminologie als Glide, Combat en Ballistic. Met elk hun vermogensafgifte, waarbij tractiecontrole apart zelf eenvoudig instelbaar is. Glide is de ‘thuiskomermodus’ en zal weinigen kunnen bekoren, met Combat kan je de 40,2 piek-pk’s al beter uitpersen, maar Ballistic is met afstand de pretmodus.

Zeker wanneer je bedenkt dat je met een A1-rijbewijs al op dit duo mag stappen, weinig 125cc’tjes hebben 100 Nm koppel en effectief dus bijna net zoveel vermogen als een A2-fiets. Dat gezegd hebbende zijn benamingen als Combat en Ballistic misschien wat over the top, maar de F77’s zijn dat niet.

Weinig mis mee
Vergelijkbare elektrische motoren melk je steevast met een rotgang uit door de brute acceleratie van direct beschikbaar elektrisch koppel. Als je dat van de F77 verwacht, kom je bedrogen uit. Hij accelereert vlot, maar niet zo bizar als veel concullega-elektrieken. Traag is het niet; zo’n beetje wat je van iedere andere motor met 40 pk zou verwachten. Vlot, bruikbaar en leuk.

Omdat je niet steeds spreekwoordelijk tegen de toerenbegrenzer aan loopt te stuiteren, gaat de accu ook langer mee. En dat was het idee ook. Zo kon het accupakket compacter en de motor lichter – hoewel 207 rijklare kilo’s niet weinig is, is het gewicht voor het segment echt wel prima. Bovendien voelt de F77 lichter aan omdat Ultraviolette het zwaartepunt goed uitgevogeld heeft. Ook met de opgegeven actieradius is weinig mis: 231 kilometer voor de stad, 143 kilometer met snelweggebruik.

Kink in de kabel
Al zit er wel een kleine kink in de kabel want als je aan de pretmodus gehecht bent, moet je erop rekenen dat je daar afscheid van moet nemen zodra het accupercentage onder de 30% zakt. En dat gaat wel vrij plots. Onder het rijden mis je dan opeens power, al heb je nog wel de topsnelheid van 139 km/u tot je beschikking. Zak nog eens 10% verder en ook de Combat modus gaat uit, en dan moet je het doen met Glide en een topsnelheid die beperkt is tot 80 km/u. Geen pretje.

Kom je niet onder die 20%, dan is er niets aan de hand. Alleen dus effectief minder actieradius, want die Glide-modus schiet letterlijk én figuurlijk niet op. Zolang je die voorzorg neemt en de accu afgetopt houdt, is deze Ultraviolette echt wel een toffe beginnersmotor (of een tweede machine voor woon-werkrijders), want de F77 Mach 2 en SuperStreet rijden zo leuk als menig A2-machine.

De afwerking is prima, de ByBre remmen (budget-Brembo’s dus) zijn van hetzelfde soort als op een KTM 390 Duke en laten zich prima doseren met veel vertraging maar zonder extreme bite. Beginnersmotorwaardig. De in India gemaakte upside-down en monoshock zijn vriendelijk gedempt; niet superstrak maar ook niet vaag. Er is balans. De meeste oneffenheden worden correct weggefilterd. Ga je iets te enthousiast van een drempel af dan bodemt de F77 wel uit, zeker voor. De veervoorspanning is instelbaar, dus daar valt mogelijk nog wat soelaas vrij te spelen.

Software updaten
Er valt dus her en der nog wel wat aan te merken aan de eerste modellen die Ultraviolette op Europa loslaat. En nou is het prijskaartje nooit een excuus voor eventuele tekortkomingen, maar met een (let wel: tijdelijke!) vanafprijs van 9.499 euro voor de F77 Mach 2 en 9.799 euro voor de F77 SuperStreet concurreert dit duo op aanschafprijs plots wel serieus met KTM’s 390-modellen waar het merk qua insteek erg goed naar gekeken heeft. Die eveneens in India gebouwde oranje machines lusten vervolgens nog steeds met regelmaat een prijzige slok peut, de Ultraviolettes doen het met een oplaadbeurt à 2,5 uur (van 20% tot 80%) voor beduidend minder duiten. Als je die laadtijd trouwens wat traag vindt, dan heb je wel gelijk. Opladen doe je gewoon met het stopcontact want snellaadtechnologie hebben de Ultraviolettes niet. Nog niet.

Want dat is bovenal wat deze Indiase machines zo smart als je smartphone maakt: er is constante ontwikkeling gaande en de uitrol daarvan wordt continu bijgehouden. Software bijvoorbeeld, waarbij je de F77 updatet met verbeterde interfaces, rijmodi, gebruikerssoftware (of performance upgrades) zoals je dat ook met de Android-telefoon of iPhone doet; je motor wordt straks steeds nét wat beter. Bij de prijs inbegrepen.

CONCLUSIE
Dit duo staat er knap bij, met toffe details en te waarderen designkeuzes. Van de voorvorkkappen tot een serieus achterbrugontwerp en het strak afgewerkte, allesomvattende bodywork: er staat echt wel wat. Qua rijden zijn de Ultraviolettes behoorlijk tot prima voor elkaar. Elektronisch zelfs meer dan prima. Remmen zijn goed, vering staat z’n mannetje wel en het rijdt vertrouwd. Al zou dat vertrouwen nog beter kunnen met banden van een merk waar je wel ooit van gehoord hebt. Maar een upgrade naar fatsoenlijk rubber kan er wel vanaf met die introductieprijs. Al met al een goede eerste zet van Ultraviolette en het belooft enkel nog interessanter te worden, want de Ultraviolette F77 Mach 2 en F77 Superstreet voelen zeker niet als beginnersgeluk. Allesbehalve.

Plus- en minpunten
+ Met A1 stiekem toch 40 pk
+ Superslim en goed doordacht
+ Scherpe prijs
– Voor dat geld rijd je ook iets leuks op benzine
– Laadtijd en actieradius oké maar niet top
– Nieuw merk = toch spannend

Ultraviolette F77 Mach 2 & SuperStreet
Motor: Permanente magneet AC-motor
Nomimaal vermogen:                9,5 kW (12,92 pk) @ 3.000 tpm
Max. vermogen:            30 kW (40,8 pk)
Max. koppel:   100 Nm
Brandstofvoorziening:               mobiele oplader & stopcontact
Laadtijd:             20-80%: 2 uur, 30 minuten
Actieradius:     231 km (stad)/143 km (snelweg)
Transmissie:   kettingaandrijving (incl. achteruit)
Frame:                  stalen vakwerkframe met aluminium balhoofd
Voorvering:       41 mm UPSD vork, veervoorspanning instelbaar, veerweg n.b.
Achtervering: monoshock, veervoorspanning instelbaar, veerweg n.b.
Voorrem:            320 mm schijf met radiaal gemonteerde ByBre-vierzuigerremklauw, ABS
Achterrem:       230 mm schijf met enkelzuigerklauw, ABS
Banden voor/achter: 110/70-R17 / 150/60-R17 (MRF)
Wielbasis:         1.340 mm
Gewicht: 207 kg (rijklaar)
Zithoogte:          800 mm
Accucapaciteit:             10,3 kWh
Prijs Nederland:            € 10.499,-
Prijs België:      € 10.199,-

Tekst Nick Enghardt • Fotografie Pien Meppelink & Andrew Walkinshaw