Tweedehands: Kawasaki ER6-f (2005-2017)

Het recept dat de ingenieurs van Aprilia, Suzuki en Triumph volgden voor de ontwikkeling van de RS 660, GSX-8R en Daytona 660 is er eentje uit grootmoeders tijd want lichte sportieve alleskunners zijn er altijd al geweest. Kawasaki had er meer dan een decennium lang eentje in de catalogus onder de weinig inspirerende modelnaam ER6-f.

Midden jaren nul zette Kawasaki de aanval op het middensegment in met de ER6-n naked, de ER6-f sportfiets en de Versys 650 allrounder. Allemaal gebouwd rond dezelfde paralleltwin van 649cc die met 70 pk braaf genoeg moest zijn om nieuwe motorrijders niet te intimideren, maar toch met voldoende pit om ook de meer ervaren rijders aan boord te houden.

Alle drie de modellen pakten verder uit met een uitlaat onder het blok, een zijdelings geplaatste schokdemper en een smoelwerk dat weinig ruimte liet tussen ‘waauw’ en ‘mwoah’. In het bijzonder competitieve middensegment ging Kawasaki meteen all-in met heel scherp geprijsde ER-zessen en daarvoor betaalden ze in de eerste jaren wel een prijsje.

Op motorisch vlak valt er weinig te klagen want de paralleltwin, waarvan Kawasaki er inmiddels ettelijke duizenden bouwde, is zuinig en betrouwbaar. De afwerking van de ER6-f van de eerste generatie (2006-2008) kon hier en daar wel beter. Ga je op zoek naar een ER6-f uit die eerste lichting, dan kom je uit in een categorie budgetfietsen die meestal wel al wat kilometers op de klok hebben. Dat zal je niet alleen aan die klok zien, de kans dat het metaal wat gecorrodeerd en de plastic delen hier en daar gescheurd of gebarsten zijn, is reëel.

In 2007 was er wat commotie rond gebarsten frames, een probleem dat volgens Kawasaki terug te voeren was op de montage van aftermarket valdoppen. De kans dat er zeventien jaar na datum nog motoren met een gebarsten frame in omloop zijn is klein, al kan een keer dubbelchecken uiteraard geen kwaad.

Heeft de vorige eigenaar de motor ook ’s winters ingezet en de machine slechts matig onderhouden, dan zal je dat onherroepelijk aan de Kawa zien. Om de ER6-f netjes de wintermaanden door de helpen is af en toe een druppel olie in het contactslot en in het slot van de tankdop noodzakelijk, net als een middel dat de metalen onderdelen tegen roest beschermt.

Met het gebruik van rubber dempers op de bovenste motorsteun en het stuur hielp Kawasaki de ER6-f bij de update van 2009 van zijn vervelende trillingen af. Het ruitje bleef wel aan de lage kant, wil je lange afstanden afleggen dan zal je op zoek moeten naar een hoger exemplaar. Het eendelig zadel is hard en het ABS voelt voor ervaren rijders weinig verfijnd aan, desondanks is de ER6-f ook in zijn 2009-2011 versie een motor die veel waar voor zijn geld bood en nog steeds biedt.

Hoewel de vering eerder basic is (niet instelbare telescoopvoorvork) stuurt de Kawasaki middenklasser heerlijk snel zonder dat je overdreven sportief dubbelgevouwen op de machine zit. Het nieuwe kuipwerk met instelbaar windscherm van de 2012 ER6-f zet de rijder iets beter uit de wind, het vernieuwde dashboard is beter afleesbaar en biedt meer informatie.

Het frame werd wat slanker om kleine motorrijders nog gemakkelijker met beide voeten op de grond te zetten, terwijl het ABS en de vering aangepast werden. Nieuwe vulling voor het getrapte zadel kwam het comfort van rijder en passagier ten goede.

Toen Kawasaki de ER6-f in 2017 verving door de Ninja 650, borduurden de Japanners verder op hetzelfde platform maar dan met een iets agressievere styling en een naam die misschien niet 100 % bij dit model past. In de loop der jaren zijn er onnoemelijk veel ER-zessen verkocht, tweedehands is het aanbod aan f-modellen echter niet uitzonderlijk groot. Voor een pure opstapmachine van bijna twee decennia oud betaal je nog tweeduizend euro, een exemplaar uit de laatste jaargangen is vaak nog redelijk aan de prijs.

Vloeistofgekoelde paralleltwin • 649cc • 70 pk • 209 kg • 16 l • € 2.000 – € 5.500