Waarom je nu een KTM Super Duke (2005-2013) moet kopen

€ 4.500,00 – € 8.000,00 | 999cc vloeistofgek. 75° V-twin | 120 pk | 186 kg | 15 l.

In deze rubriek speuren we op tweedehandssites naar een interessante gebruikte motor die aan enkele voorwaarden moet voldoen: hij mag niet te veel kosten en hij moet voldoende sexappeal hebben om de goedkeuring weg te kunnen dragen van de immer kritische redactie. Deze maand nemen we de KTM 990 Super Duke onder de loep.

WAT IS HET?
Het is moeilijk te vatten dat KTM net na de millenniumwisseling vrijwel geen enkele bekendheid genoot als producent van straatmotoren. Het was wachten tot 2003 tot het merk met de 950 Adventure kwam (nog altijd een hardcore allroad), maar de echt grote klapper maakten de Oostenrijkers met de 990 Super Duke in 2005. De Super Duke was een statement van jewelste. Een uitgebeende naked met een in alle opzichten ‘waanzinnige’ vormgeving en een hardcore rafelrand waar menig motorrijder liever met een ruime boog omheen liep. Dan weet je dus dat je met iets unieks te maken hebt. KTM was er niet om vrienden te maken, maar om een imago op te bouwen. Een rol die de Super Duke glansrijk vervulde. Kloppend hart vormde de aangepaste LC8. De 75° V-twin met z’n opvallende stemgeluid was in de Duke goed voor 120 pk. Niet wereldschokkend, maar in een lichtgewicht ChroMo buizenframe en razend scherp rijwielgedeelte meer dan indrukwekkend genoeg. Met z’n breed uitgesmeerde middengebied was de Duke vanaf z’n geboorte direct al een wheeliemachine pur sang. Fijne bijkomstigheid was dat je in deze periode tijdens dit soort praktijken niet werd gedwarsboomd door hinderlijke digitale interventie. Met 186 kilo was de Super Duke licht, en de combinatie met het uitmuntende WP veerwerk maakte de Oostenrijker (samen met de Tuono) tot dé naked voor ex-superbikers die genoeg hadden van plat wegkruipen achter een ruitje.

WAT MOET IK WETEN?
Het is goed om te beseffen dat de Super Duke geen allemansvriend is. Je moet echt een voorliefde hebben voor stevig poken wil de Super Duke tot z’n recht komen en jij er (dus) gelukkig van worden. De gasreactie is vrij scherp, toch is de Super Duke niet onaangenaam nerveus. De injectie is best goed voor elkaar en het felle motorkarakter is met terugwerkende kracht juist datgene wat de Duke onderscheidde van de massa. Het is trouwens wel zo dat KTM de initiële gasreactie in de jaren aardig wat heeft weten af te vlakken. Het blokkarakter is bijzonder aangenaam; vanaf zo’n 4.000 tpm versnelt de KTM serieus en de stoempende twin houdt tot aan de rode lijn die arbeidsethos probleemloos vast. Het WP veerwerk behoort tot het beste in z’n soort en volstaat ook vandaag de dag nog voor een potje poken in de bergen of een middagje op het circuit. Zeker wanneer je de Duke op de goede banden zet. Ga altijd voor supersport straat/circuitbanden, dan komt deze groothertog het beste tot z’n recht. De remmen (klauwen en schijven) komen van Brembo en hoewel bij de eerste serie nog niet radiaal gemonteerd, is de remkracht verbluffend. Mede door z’n rechttoe rechtaan (cross)zithouding is de Super Duke altijd een van de nakeds geweest met de grootste funfactor. Al die pret heeft wel een keerzijde. De Duke lust nogal een slok. Met 14 kilometer op een liter ben je spekkoper, wat betekent dat je met de kleine 15-litertank amper 150 kilometer aan kon tikken voor het lampje begon te branden. Vanaf 2007 groeide de tank naar 18,5 liter.

TIPS VAN EXPERTS
Vanaf dag één worden ook de grote straat-KTM’s gekenmerkt door hun uitstekende bouwkwaliteit. Op de LC8 krachtbron valt vrijwel niets aan te merken. De blokken zijn kogelhard en opereren probleemloos als je je houdt aan de gebruikelijke onderhoudsintervallen. Het tandwiel van de startmotor wilde bij de eerste generatie weleens problemen geven, maar is in vrijwel alle gevallen al vervangen. Een Power Commander kan zin hebben als je de vrij scherpe gasreactie wat weg wilt poetsen, zeker in combinatie met de veelvoorkomende dubbeloops Akra en een raceluchtfilter. Het rijwielgedeelte is dusdanig solide opgebouwd uit A-merken (WP/Marchesini/Brembo) dat buiten de gebruikelijke revisie voor remmen en vering de Super Duke ook op dit vlak nauwelijks vraagt om aanpassingen. In goede handen een absolute superbike-killer.

Details

Het dry-sump motorblok is schier onverwoestbaar en stamt af van de LC8 uit de 950 Adventure, zij het met een iets grotere boring/slagverhouding. 120 pk lijkt niet veel, maar het blijkt in het geval van de Super Duke toch meer dan voldoende. Het blok is gretig, het gewicht laag, het ideale recept voor een kwiek stukje toeren. De eindoverbrenging aanpassen met een (één tandje) kleiner voortandwiel verhoogt de pret en omzeilt bij langzaam rijden de vrij lange (bokkige) eerste versnelling.

De Super Duke geniet als modern icoon nog steeds een grote populariteit, wat als voordeel heeft dat deze naked behoorlijk waardevast is. De drempel tot aanschaf is daardoor wel iets hoger (fractie duurder dan z’n concurrenten uit die periode) maar door de prima betrouwbaarheid/afwerking koop je wel een kwaliteitsproduct. Let wel op eventuele valschade, er wordt doorgaans aardig doorgereden met Super Dukes. Krassen op het oliereservoir van de dry-sump (niet zo makkelijk te vervangen als een stukje polyester) zijn vaak een veeg teken.

Hoewel niet per se noodzakelijk, loont het om de 990 uit te rusten met accessoires als het (bekende) Akrapovic uitlaatsysteem. De Oostenrijkse jodel komt zo beter tot z’n recht en het scheelt je vooral een hoop gewicht omdat standaard de katalysator in de grote collector zit onder het zadel. Een WP stuurdemper (origineel accessoire) kan je behoeden voor een iets te licht gevoel in de stuurhelften. Bezuinig niet op goede banden, dat gaat ten koste van het uitmuntende rijwielgedeelte.


Voor 1.000 euro meer of 1.000 euro minder

1.000 euro minder: Aprilia Tuono 1000R (2006-2010)

Vloeistofgek. 60° V-twin | 123 pk | 203 kg | 18 l.

Staat met z’n vloeistofgekoelde V-twin en hypersportieve rijwielgedeelte het dichtst bij de Duke. Meer topvermogen, maar minder indrukwekkend in het lage- en middentoerenbereik.

€ 1.000 meer: BMW K 1300 R (2008-2015)

Vloeistofgek. 4-in-lijn | 173 pk | 217 kg | 19 l.
Ook al zo’n machine met een afwijkend karakter en uiterlijk. Beresterk (en o zo snel), maar zwaar en vrij sloom vergeleken met de Super Duke.

Deel

Gerelateerde artikels

Nieuwe V2 lichtste Ducati tweecilinder ooit

In een motorwereld die overspoeld wordt door efficiënte paralleltwins is Ducati natuurlijk aan z’n stand verplicht een eigen, onderscheidende koers te blijven varen. En dat