Kort getest: Yamaha GYTR serie

Yamaha heeft een ronduit imposante line-up uit de blauwe GYTR-hoed getoverd. Maar wat is GYTR nu precies, en op wie mikt Yamaha met deze rijkelijk van racefranjes voorziene reeks?

Allereerst staat het voor ‘Genuine Yamaha Technology Racing’ en dat dekt de lading aardig: hoogwaardige racetechnologie uit eigen keuken. Het merk zag dat de interesse van de ‘normale’ sportmotorliefhebber meer en meer verschoof naar die van goed uitgeruste trackday-fanatiekeling die een klaargestoomde circuitfiets op de aanhanger heeft staan, inclusief bandenwarmers en partytent. Yamaha besloot met de oprichting van GYTR juist die rijders op de wenken te bedienen.

GYTR-basisregel: alles is specifiek voor dat R-model ontworpen en alles in de brochure moet volledig plug-and-play zijn. Het is vervolgens aan de klant zelf om het zo gek te maken als hij/zij zelf wil. Kan deze motorische haute cuisine de honger naar meer ook echt stillen? We zoeken het uit op een met GYTR-onderdelen uitgeruste R7, vervolgens op de R6 GYTR en als klap op de vuurpijl uiteraard op de R1 GYTR.


R7 GYTR

De R7 maakte meteen bij z’n introductie al indruk en dat is nu niet anders. Lichtvoetig, laagdrempelig, bruikbaar koppel en looks om een moord voor te plegen. Geschoeid op Bridgestone slicks is het tijdens de referentierondjes op de standaard R7 direct prima toeven, al is het wel zo dat naarmate het tempo verder wordt opgevoerd de loftrompet ook steeds vaker een valse noot produceert: je remt ‘m redelijk snel in het ABS, de voorvork duikt net even te gretig, de schokdemper achteraan wordt wat deinerig en je mist toch motorische punch. Typisch van die zaken waar de GYTR R7 het verschil moet kunnen maken.

Even voor de goede orde, in tegenstelling tot de R6 en de R1 is er van de R7 geen ‘track only’ GYTR-versie. Je kunt wel een R7 kopen en die volhangen met GYTR-onderdelen, maar van een kant-en-klare basisversie zoals de R1 GYTR en R6 GYTR is (nog) geen sprake. Reden? Yamaha weet dat er voor de R6 en R1 voldoende animo is om een GYTR-productielijn op te zetten, terwijl het merk voor de R7 op dat vlak nog te veel in het duister tast. Dat je ook met losse onderdelen een heel eind komt is wel duidelijk als we de GYTR R7 uit de bandenwarmers rollen. De meest in het oog (en oor) springende zaken: volledig Akra systeem, Öhlins veerwerk rondom, quickshifter, racekuip, brede clip-ons, raceknoppen links en rechts, hoge ruit en hard racezitje.


In alle eerlijkheid: ik herken de R7 nauwelijks nog, het verschil is immens. Allereerst voelt de 270° twin al een stuk levendiger, daar speelt het uitlaatsysteem dat alle Euro5-restricties buitenspel zet natuurlijk een rol in, maar onderschat ook de gewijzigde tandwielverhouding niet. Maar het meeste indruk maakt de R7 op stuurvlak. Het ietwat wollige gevoel van de standaard R7 is door de Öhlins cartridges en de STX46 shock omgezet in werkelijk verbluffende stuurprecisie. Je hengelt hellingshoeken en apexen binnen op een manier die je nauwelijks voor mogelijk had gehouden. Steeds scherper, korter, sneller … zonder enige fysieke input.

Bijzonder hoeveel potentie er huist in dat toch relatief eenvoudige stalen framepje. Dat ik daarbij eindelijk ook met gerust hart de rempunten flink kan aanscherpen is vooral te danken aan de afwezigheid van ABS en de combinatie stalen remleidingen/Brembo Z04 blokken. Zo kan ik de sterke punten van deze kleine opdonder optimaal uitbuiten; laat remmen, vroeg insturen, kort afdraaien en vroeg op het gas. Hoewel de motorische slagkracht is opgepoetst tot een pk of 80, blijft het toch wat aan de tamme kant. Je hebt continu het idee dat hier nog het nodige te halen valt, maar dan zal je in het inwendige van het blok moeten duiken. Duur, maar het rijwielgedeelte kan het aan, dat is zeker.

Yamaha R7 GYTR € 9.499,- + GYTR onderdelen testmotor € 7.200 (ex. btw)

R6 GYTR

Na het ineenstorten van het supersportkoninkrijk was het ook voor Yamaha niet meer rendabel om een R6 nog door het Euro5-eisenpakket te loodsen. Maar in plaats van het model volledig te schrappen toverde het merk de niet meer gehomologeerde R6 om tot een ‘track only’ uitvoering onder de noemer ‘R6 Race’. Racekuip en -zitje erop, R1 voorvork erin en voilà: de circuitliefhebber had weer wat te kiezen en de link met het WK Supersport bleef mooi intact. Voor 13.699 euro beschik je potentieel over een prima basis. Potentieel.

In tegenstelling tot bij de R7 vallen de eerste meters op de R6 Race me eigenlijk bitter tegen. De Race is een voortborduursel op de laatste legale R6-versie en je kan voelen dat die destijds ook al flink geknepen moest worden om groen licht te krijgen bij de keuringsinstanties. Dat uit zich in een wel erg lange motorische aanloop; eenmaal op toeren zit er uiteraard wel gang in, maar je slaat er letterlijk en figuurlijk niet van achterover. Daar komt bij dat het standaard veerwerk voor circuitgebruik veel te soft is en de remmen daadkracht missen.


De R6 GYTR is fors duurder, maar ook een stuk beter berekend op z’n taak. Ook hier weer een volledig Akrapovic uitlaatsysteem, aangevuld met een race-ECU, dito kabelboom en een emulator ter vervanging van het ABS-systeem. Alles uiteraard in te pluggen op de pc ten behoeve van verdere verfijning op gebied van tractie- en wheeliecontrole, motorrem, pitlimiter of ontsteking.

De 15/46 tandwielset pookt het vuurtje qua motorische slagracht nog wat verder op. Zaken als raceschakeling en een quickshifter (up) behoren nog tot de basisuitrusting, maar dat geldt niet voor andere opties die Yamaha ‘voor de gelegenheid’ aan de R6 heeft gehangen. Snelgas, Öhlins TTX36 schokdemper en NIX30 cartridges vooraan, zwaardere veren, stuurdemper, raceclip-ons, Brembo Z04 blokken… Mooi natuurlijk, maar dat gooit nog eens dik 7.500 euro bovenop de toch al stevige 20.999 euro voor de standaard R6 GYTR.


De transformatie is compleet: bikkelhard afgeveerd maar ongelooflijk direct waar het op (in)sturen aankomt. Twee vingerkootjes zijn genoeg om de R6 af te stoppen en met veel gevoel tot diep in de bocht door te remmen. Juist waar de R7 motorisch niet wezenlijk anders voelde, maakt de R6 GYTR een reuzensprong. Natuurlijk, de eerste 7.000 tpm moet je vergeten, maar daarboven is het echt regelrecht feest. De R6 giert het uit en is met z’n snelgas, betere gearing en stevig opgefriste top-end veel makkelijker in z’n motorische hot zone te houden. Een viercilinder supersport die schreeuwt om meer, beter bestaat er niet.

Yamaha R6 GYTR € 20.999,- (kant-en-klaar, incl. opbouw door GYTR PRO Shop)

R1 GYTR

Klapstuk binnen de GYTR-range is natuurlijk de R1 GYTR, de pater familias van het stel. Ook hier trappen we weer af met de standaardversie, zij het wel uitgerust met Bridgestone V02 slicks, dat scheelt natuurlijk een slok op een borrel. Na een halve dag voorgloeien op een gillende keukenmeid als de R6 is de oerkracht van zo’n dikke duizend toch echt andere koek, maar het kan altijd nog indrukwekkender, zo blijkt een halfuur later als we de GYTR R1 vanuit de snelle linker knik (vol in drie) oplijnen voor het eindeloze rechte stuk.

Met nog dik een kilometer voor de boeg heeft de teller zich al ruimschoots ingegraven op z’n maximale 299 km/u. Met de kortere 15/42 overbrenging, nog krachtigere motorische punch (Akra en ECU) en veel betere stroomlijn blaast de kermende R1 nog eerder naar z’n hoogtepunt. Pakweg 15 pk extra peutert de GYTR R1 van z’n crossplane krukas, maar het mooie is dat je daar weggekropen in je eigen bubbel zeker in een rechte lijn eigenlijk veel minder van merkt, met dank aan de betere stroomlijn en het hogere raceruitje.


Net als bij de R6 is ook deze GYTR R1 uitgerust met een paar uiterst smakelijke extra’s die je niet terugvindt op het basismodel. De Brembo GP4RX remklauwen en Corsa Corta remcilinder, om maar iets te noemen, die ondanks de extreem hoge aanvliegsnelheden eigenlijk genoeg hebben aan enkel een wijsvinger, zo subliem hard (en dociel) vertragen ze.

Of de TTX36GP schokdemper en FGRT 219 voorvork. Motorrem en wheeliecontrole is tot in de puntjes te verfijnen via de race-ECU en de aanpaste racekoppeling houdt het achterwerk ook bij laat remmen en terugschakelen strak in het gareel. Je merkt aan alles dat er niet zomaar een paar onderdelen op een hoop zijn geveegd, rondjakkeren op dusdanig zorgvuldig uitgebalanceerde circuitmotoren maak je eigenlijk maar zelden mee.

Yamaha R1 GYTR € 27.999,- (kant-en-klaar, incl. opbouw door GYTR PRO Shop)

Conclusie
Al met al is het behoorlijk indrukwekkend, deze hele GYTR-oefening. De toegepaste materialen zijn stuk voor stuk zeer hoogwaardig en grotendeels speciaal ontwikkeld voor het betreffende type. Zowel de R7, R6 als de R1 GYTR opereren op een ongekend hoog niveau. Daarnaast is er duidelijk ook goed nagedacht over beschikbaarheid en montage via een specialistisch dealernetwerk. In die zin snap ik dat Yamaha het heeft over ‘bereikbaarheid’.

Dat wordt iets anders wanneer we het financiële aspect in ogenschouw nemen. Dit is wel andere koek dan een tweedehands 2007 R6 ‘incl. regenwln’ op de kop tikken. Al die genuine producten met Triple A-status hebben natuurlijk een prijskaartje, hoe ver je daarin kan (en wil) gaan, hangt vooral af van de diepte van je zakken…

Lees het volledige verslag in KicXstart oktober 2022 en Motorrijder oktober 2022

Tekst Randy van der Wal • Fotografie Graeme Brown, Jonathan Godin

Deel

Gerelateerde artikels

Moto Guzzi Stelvio

Kort getest: Moto Guzzi Stelvio

Met de Stelvio 1200 probeerde Moto Guzzi van 2007 tot 2016 al eens een alternatief te bieden voor de almachtige BMW R 1200 GS. Hoewel de Italiaanse