Kort getest: Kawasaki Z900RS SE

Toen Kawasaki 50 jaar geleden de eerste Z lanceerde, waren we net naar de maan geweest en maakten we sciencefiction die vooruitblikte op 2022. Nu kijken we naar hologrammen van een popband en gaan we uit ons dak bij een concert van toen. Wat is dat toch, die hang naar de toekomst en tegelijkertijd dat verlangen naar vroeger? Zouden we het heden te confronterend vinden? Niet als het aan de Z900RS SE ligt…

Misschien is het een idee om ‘toen’ en ‘nu’ samen te voegen naar het heden, moeten de Kawasaki-ingenieurs gedacht hebben toen ze de Z900RS ontwikkelden, inmiddels alweer vier jaar geleden: een Z900 met techniek van nu, in een bekend en vertrouwd jasje van toen. Het bleek een prima basis voor gezinsuitbreiding in de vorm van deze Z900RS SE. Het is natuurlijk nog steeds de RS met z’n mooie teardrop tank, ducktail kontje en zoetgevooisde 111 pk sterke vier-in-lijn, maar wie verder kijkt dan z’n neus lang is ontdekt toch enige nieuwigheden.


Deze Special Edition focust zich op een verfijnder stuur- en remkarakter, getuige de S46 Öhlins schokdemper, de inwendig opgefriste 41 mm voorvork, de Brembo schijven, staalomvlochten remleidingen en M4.32 radiale monobloc remklauwen uit dezelfde Italiaanse keuken. Naast de traditioneel goudgelakte schokdemper uit Zweden, kregen ook voorvork en wielen eenzelfde goudlaagje.

De zithoogte is slechts 15 mm hoger dan bij van de gewone Z900, maar door de breedte van het zadel voelt de motor veel hoger aan. Het stuur is breed maar valt lekker in de hand, vooral omdat het dichter bij de rijder staat dan op de Z900. Bovendien staan de voetsteunen ook iets lager, het voelt over de hele lijn dan ook iets ruimer en relaxter qua ergonomie.


Wegrijden doe je met de spreekwoordelijke vingers in de neus, waarbij de inmiddels bekende assist/slipperclutch nauwelijks enige overtuiging vraagt van de linkerhand. De eerste gasopname is een tikje fel, maar verder is het souplesse alom. De 111 pk van de RS is meer dan voldoende, ook als je zin hebt om eens stevig de bloemetjes buiten te zetten. Maar het gaat natuurlijk vooral om het stuurkarakter, daar moet deze SE immers het verschil maken. Of er veel verschil is met de standaard RS is moeilijk te zeggen zonder directe vergelijking, maar het lijkt erop dat de SE bij het aanremmen en insturen zuiverder communiceert.

Het is duidelijk dat de Brembo’s krachtiger van zich afbijten dan de wat tamme standaard set-up, je hebt aan twee vingers genoeg. De SE heeft ook minder de neiging op z’n neus te duiken, waardoor je de Kawa makkelijk op lijn zet. Zet je het gas na de bocht weer open dan pareert de Öhlins monoshock de aanzwellende koppelgolf met verve. Bijkomende handigheid van de Öhlins S46 demper is de instelbare veervoorspanning.


Conclusie
De Z900RS SE laat zich vriendelijk en bijzonder vlot door het Zwitserse landschap sturen. Toch daagt de Kawa niet uit tot alleen maar gejaagd rijden; en gelukkig maar want de regels zijn hier nog strenger (en de boetes nog extremer) dan bij ons. Die veelzijdigheid is een van de charmes van de Z900RS SE. En die had hij al in overvloed: prachtige details als de tank, het opwippende kontje en de heerlijke kleurstelling tillen de RS SE boven de massa uit. Daar voegt Kawasaki nu ook nog eens hoogwaardigere vering en remmen aan toe, waar uiteraard wel een prijskaartje aanhangt.

Plus- en minpunten
+ Krachtig middengebied
+ Oog voor detail
+ Fractie beter sturen/remmen
– … het is maar een fractie
– Tikje hoog door breed zadel           
– Prijs loopt wel aardig op

Lees de volledige test in Motorrijder juli 2022 en KicXstart juli 2022

Kawasaki Z900RS SE
Motor: 948cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde vier-in-lijn
Boring x slag:  73,4 x 56 mm
Max. vermogen:         111 pk @ 8.500 tpm
Max. koppel:   99 Nm @ 6.500 tpm
Gewicht:         215 kg (rijklaar)
Zithoogte:       835 mm
Tankinhoud:   17 l.
Prijs België:     € 14.399,-
Prijs Nederland:         € 15.499,-


Tekst Annemiek van der Kolk • Fotografie Kawasaki

Deel

Gerelateerde artikels

Suzuki stickerset

Stickertuning voor GSX-8S en R  

De GSX-8S en zijn gekuipte broertje GSX-8R zien er sowieso al verre van verkeerd uit; maar omdat alles altijd beter kan komt Suzuki nu met