Bandentest: Bridgestone A41 familie

Bridgestone had het geweldige idee om de gehele adventure-familie samen te presenteren. Het moet een blij weerzien worden met de A41, AT41 en AX41. Een intens weerzien ook, want in plaats van de gebruikelijke touringcar staan de motoren al klaar op de luchthaven van Porto. Kwestie van meteen vol erin.

Na een dubbele espresso en een paar pastéis de nata – wat is die Portugese zoetigheid toch lekker – schieten we door de stedelijke drukte om vervolgens het binnenland in te duiken, waar we langs de meanderende Douro richting zuiden naar het nationaal park Serra da Estrela te sturen.

A41
Typisch voor Bridgestone is dat het merk nooit voor de gebaande paden kiest. Een andere bandenfabrikant zou wellicht voor de veilige optie gaan, zijnde een route die bestaat uit perfect, gripvol asfalt. Wij worden over zowat alle soorten pokdalig asfalt gestuurd, waarbij zelfs de BMW R 1300 GS even de kluts kwijtraakt … of was ik het. Ook typisch bij Bridgestone is dat het gas er meteen stevig op gaat. Het A41 rubber waarmee de 21 en 19 inch wielen van het fijne pakket trailmotoren geschoeid zijn, is de meest straatgerichte van de drie; wat meteen ook duidelijk is door de tekening van het rubber. De A41, die in 2018 gelanceerd werd en sindsdien ongewijzigd bleef, is voor en achter voorzien van drie verschillende compounds. Ik heb er intussen talloze keren mee gereden en kan bevestigen dat het nog steeds een superdegelijke band is, zeker voor allroadrijders die nooit een grindweg opduiken.

AT41
We hebben een gelukje in deze regenachtige tijden, want de zon staat op scherp. Waar de temperaturen de voorbije dagen op het hoogste punt (1.500 m) nog rond het vriespunt kampeerden, genieten wij van volle zon die dapper 12 graden produceert. De klim doen we met AT41 om de velgen, die verschilt van de A41 door zijn stoere allroad profiel; verder is enkel de achterband voorzien van drie compounds. De voorband van de AT41 bestaat uit één compound en gek genoeg biedt die gewoon evenveel vertrouwen als de A41. Puur subjectief vind ik de AT fijner insturen, wat theoretisch eigenlijk niet zo zou mogen zijn, maar toch zo is. Lichte gravel kan, maar zodra er sprake is van nattigheid op het onverhard loopt de AT41 hopeloos vol.

AX41
Dat zal niet gebeuren met het buitenbeentje van de familie: de AX41. Deze flink genopte band is waanzinnig goed op de weg, met een gripniveau dat je nooit zou verwachten. De AX41 stuurt uiteraard anders dan de A en AT, hij is wat zwaar op de hand in bochtenseries waar je van links naar rechts moet overgooien. De noppen zijn dan ook zo bedacht dat ze de krachten bij het remmen en accelereren aankunnen voor allroadmotoren die een flink stuk meer wegen dan een doorsnee enduro. Dit is een pure 50/50 band die 100 % lol biedt op asfalt en zijn mannetje staat op TET-routes.

Drie op een rij
De drie familieleden waren al lang geen onbekende meer voor ons, maar ze eens alle drie na elkaar kunnen testen is een fijne ervaring en maakt de verschillen ook veel duidelijker. De AX41 is echt gebouwd voor zwaardere trailmotoren, hij kan probleemloos offroadwerk aan zonder in te boeten aan rijplezier op het asfalt. De A41 is een straatband pur sang, terwijl de AT41 meer aansluit bij de A dan de AX.

Opmerkelijk: OEM versus bandenboer
Nico Thuy, hoofd motorbanden bij Bridgestone Europe, biedt een opmerkelijke inkijk in de productie van Original Equipment Manufacturer banden. Deze OEM banden zijn het rubber dat als eerste montage op je nieuwe motorfiets gemonteerd wordt door de fabrikant. Met andere woorden: een OEM A41 is niet dezelfde A41 die je koopt bij de dealer of de bandenboer. We weten inderdaad uit ervaring dat een eerstemontageband niet altijd dezelfde prestaties levert, meestal haal je er minder kilometers mee.

Nico Thuy stelt dat dat niet altijd het geval moet zijn. “Het is wel zo dat wij – laten we bij het voorbeeld van de A41 blijven – de band aanbieden aan de fabrikant en dat die dan bijvoorbeeld meer stabiliteit wil op hoge snelheid; dat gebeurt vooral voor de Duitse markt, gezien hun snelheidsregels op de Autobahn. Door die wijziging zal er op een ander vlak moeten ingeboet worden.”

Daarnaast moet de band die jij en ik kopen in de winkel een soort gemene deler zijn die zowel goed werkt op een BMW R 1300 GS als op een Royal Enfield Himalayan, motoren met een onderling verschil van 50 kg en 100 pk. “Bij sportmotoren komt regelmatig de vraag om een lichtere band aan te bieden om het totale gewicht zo laag mogelijk te houden”, gaat Nico verder. “En ‘lichter maken’ wil zeggen minder rubber op het loopvlak, en dus een ander slijtagepatroon. Je kan het verschil zien doordat er na de typeaanduiding, A41 (het type) R of F (rear of front) nog een letter komt te staan. Als dat zo is, heb je een OEM band vast. Maar zoals gezegd is die zeker niet minder qua kwaliteit, alleen kan er ingezoomd zijn op andere eigenschappen.”

Uiteraard zijn we niet naïef en zal de prijs ook een factor zijn. Al is Nico zelf voorstander om geen verschil meer te maken: “De nieuwe MV Agusta Enduro Veloce staat fabriek-af op de ‘gewone’ A41, en dat zouden we graag als gemeengoed willen zien.”

Tekst Stefaan Buyze • Fotografie Bridgestone