Kort getest: Druijff Racing Kawasaki Z900 SE

Al jaren is de Z900 een van de populairste jongetjes in de klas, en dus heeft deze opgeschoten groene wervelwind voor ons niet al te veel geheimen meer. Of tenminste, dat dachten we. Het blijkt namelijk dat de potige naked bike zich ook graag laat verleiden tot een robbertje stoeien op het circuit.

Dan is bij ons de interesse al snel gewekt. Op dus naar Assen om nader kennis te maken met de Z900 SE Cup-racer, speciaal door Druijff Racing geprepareerd voor deelname in Neerlands nieuwste racedivisie; de Dutch Naked Bike.

Het ligt eigenlijk ook reuze voor de hand, aan de ene kant is er de niet-aflatende populariteit van het fenomeen ‘trackday’, aan de andere kant vliegen de nakeds als de bekende warme broodjes over de toonbank. Waarom die twee elementen niet samenvoegen, zullen ze bij het IDC (International Dutch Championship) gedacht hebben. Moraal van het verhaal is dat het niet teveel moet kosten, dus poogde het IDC met een ruime boog over die valkuil heen te springen en het kampioenschap te limiteren tot naked bikes met een cilinderinhoud tot 955cc.

De klasse moet duidelijk nog groeien, met vijf permante deelnemers dit jaar, maar de boodschap is duidelijk: lol trappen voor weinig. Vraag is dan nog wel hoeveel centen je stukslaat op die transformatie van straat- naar circuitmotor. Daar hebben ze bij het IDC dan weer over nagedacht door het reglement zo eenvoudig mogelijk te houden, lees: los van wat aanpassingen aan in- en uitlaattraject, vering en de slick banden mag je eigenlijk niet zo veel.

Juist gezien de beperkingen op tuningsvlak moet ik bekennen dat ik aanvankelijk toch wel m’n twijfels heb wat betreft de capaciteiten van de Z900 als circuitmotor. Op straat kan ik het bullige motorkarakter en vinnige sturen wel waarderen, op het circuit verwacht ik echter een potentieel tekort aan grondspeling en de nodig nervositeit du moment zich een apex aandient. Eenmaal oog in oog met de bonkige, groene Jerommeke ebt die ongerustheid wel wat weg.

De slicks en bandenwarmers geven de burger moed, evenals het feit dat de voorvork is opgefrist met een zuiger- en shimpakket van K-Tech en de rubberen remleidingen plaats hebben gemaakt voor stalen exemplaren. Er is duidelijk voldaan aan een paar belangrijke basisvoorwaarden in de transitie naar Cup Racer; de hele ombouw van standaard SE naar Cup-SE komt uiteindelijk op ongeveer 4.500 euro. Dat is te overzien.

Binnen dat budget wordt mede door het Dominator uitlaatsysteem en het aanpassen van de ECU (flashen) het inwendige vuurtje van de vierpitter wel stevig opgestookt. De Druijff Z900 SE staat voor 132 pk in de boeken, op het achterwiel. Een slordige 14 veulens meer dan de standaard 118 die de Z op de Dynojet zet.

Het wordt tijd mezelf in de Dainese te hijsen en de koe bij de horens te vatten. Die horens staan trouwens best ver uit elkaar, merk ik als ik de Z900 met z’n brede stuur de pitbox uit rijd. Wat op deze lage snelheid ook direct opvalt is de forse weerstand van de YSS stuurdemper. Alsof er schenkstroop door de kanalen stroomt. Die stuurdemper zit er niet per se op om potentiële tankslappers buiten de deur te houden, maar vooral om het vingervlugge stuurkarakter van de Z900 wat af te remmen en zo een meer ‘solide’ gevoel te krijgen in de voorkant van de machine. Onontbeerlijk in de jacht op snelle rondetijden.

En inderdaad, waar ik me aanvankelijk als een dronken dokwerker richting parc fermé werk, verdwijnt dat zware gevoel direct zodra de Z900 bij het uitrijden van de pits het ruime sop kiest. De Kawa heeft z’n van nature frivole, lichte sturen ingeruild voor een loepzuiver en stabiel gevoel in de brede stuurhelften. Daarbij natuurlijk niet alleen geholpen door de YSS stuurdemper, maar ook door de Metzeler slicks en de specifiek voor circuitwerk geshimde voorvork.

Mijn vrees vooraf om bij het enteren van snelle bochten als Rusken- of Ramshoek hangend aan het brede stuur mijlenver weg te zwabberen van de ideale lijn kan overboord. De Z900 stuurt strak. Ongenadig strak zelfs. Waar je in korte knikken als de Strubben juist optimaal gebruik kunt maken van je extra hefboom (breed stuur) en relaxte lichaamshouding, kan je richting Meeuwenmeer of eerdergenoemde Ramshoek blind varen op de koersvastheid van de naked. Erg knap.

Oké, ondanks het harde racezitje en de goed uitgekiende positie van de rem-/schakelset (grondspeling geen probleem) blijft het een naked en is de zithouding wat ‘ver’ van het voorwiel altijd wat wennen op het circuit. Desalniettemin geeft de Z zoveel vertrouwen dat ik tot mijn eigen verrassing al in de eerste sessie een elleboog aan de grond duw. Nou ja zeg.

Niet alleen op stuurvlak komt de Druijff Z900 als Cup-racer prima uit de verf, ook motorisch maakt de naked indruk. De eerste sessie laat ik me verleiden tot te veel schakelen, terwijl de clou juist is te vertrouwen op het vetgemeste middengebied van de getunede vier-in-lijn, die over de hele linie merkbaar krachtiger aanvoelt dan de showroomversie.

Het is wel jammer dat de Z900 SE het moet doen zonder quickshifter, de reglementen staan gebruik van een aftermarket quickshifter niet toe en aangezien de SE fabriek-af geen quickshifter heeft ben je genoodzaakt tot ouderwets handwerk. En dat samenspel tussen gas en koppeling moet (zeker bij opschakelen) secuur gebeuren, want de bak is qua trefzekerheid niet onfeilbaar. Toch een kleine valse noot uit de lichtelijk overbelaste loftrompet.

Los van het betere veerwerk is een ander voordeel van de SE-basis dat deze standaard al is uitgerust met radiaal gemonteerde Brembo M4.32 klauwen en dito Nissin rempomp. Dat ankert op het circuit met meer overtuiging, zeker in combinatie met de stalen remleidingen en gesinterde SBS raceblokken.

Conclusie Na een paar sessies stoeien op de Druijff Racing Z900 SE is het bewijs wel geleverd dat je van een voor straatgebruik ontworpen ‘middenklasse’ naked een opvallend goede circuitmotor kunt maken. Wat heet, coureurs als Joep Overbeeke en Kevin de Haan sturen hun Z900 tijdens de Dutch Naked Bike-wedstrijden ruim onder de 1.50-barrière op Assen. Dat is rap. Ga je shoppen voor een nieuwe SE en besteed je de ombouw uit bij bijvoorbeeld Druijff, dan ben je natuurlijk snel 17.000 euro kwijt nog voor het seizoen goed en wel begonnen is. Hoe ‘low budget’ dat is, hangt vooral van je portemonnee af. Maar je kunt natuurlijk ook een duik nemen op Marktplaats en zoeken naar een jong gebruikte of misschien wel een schadegevalletje, naked bikes zijn er immers in overvloed. Eén ding heeft deze Druijff Racing Z900 SE wel bewezen: de lol van het racen is er niet minder om.

Lees de volledige test in KicXstart september 2023

Tekst Randy van der Wal • Fotografie Henny B. Stern