Yamaha gaat los met conceptmodellen

Yamaha staat erom bekend zo ver buiten the box te durven denken dat de ideeën na een rondje om de aarde bijna weer ín the box belanden. Ze zijn er zelfs op productiemodellen niet vies van om eens goed gek te doen met oplossingen waarvoor het probleem nog bedacht moet worden, laat staan de doelgroep. Kan je denken hoe mental ze gaan tijdens de R&D brainstormsessies.

Allicht zullen de allergefliptste ideeën ook in Iwata wel vakkundig in de kiem gesmoord worden, maar de gaten in de realitychecker zijn er groot en veelvuldig … en recent zijn er blijkbaar weer enkele projecten door die gaten geglipt, die voorgesteld zullen worden op de Japan Mobility Show eind oktober. Kijk mee en wees geflabbergasteerd.

MOTOROiD2 (concept model)
Heb je je ooit afgevraagd hoe de mens in de toekomst gaat interageren met machines? Echt? Gefeliciteerd. Yamaha blijkbaar ook en de MOTOROiD2 moet een mix vormen tussen mobiliteit en intelligente tech die toelaat om deze vraag van dichterbij te bekijken. “Yamaha Motor veronderstelde dat het bereiken van een nauwere relatie tussen rijder en machine, waarin ze harmonieus met elkaar resoneren als partners, zou leiden tot nieuwe vormen van Jin-Ki Kanno.” Asjeblieft, motorrijder-san.

‘Jin-Ki Kanno’ is verrassend genoeg geen esthetische bondageknoop maar het uitgelaten gevoel dat je krijgt als je je waarlijk voelt versmelten met je motorfiets. Niet als gevolg van een gruwelijk ongeluk, maar omdat je naadloos aanvoelt wat de motor doet en de ride-by-wire rechtstreeks vanuit je diepste ziel lijkt te bedienen. Zoiets, gokken we.

Hoe dan ook, de MOTOROiD2 blijkt zijn eigenaar te kunnen herkennen, van zijn zijstandaard af te kunnen komen en met zijn berijder te kunnen meelopen, maar hij voelt volgens Yamaha ook levend aan als je hem berijdt en hij heeft een persoonlijkheid ‘als een vriend voor het leven’. We laten u dit graag even in stilte verwerken.

TRICERA (concept model)
Deze open, elektrisch aangedreven driewieler is gebouwd met het zuivere doel om zo veel mogelijk plezier te leveren als je maar kan beleven aan het stuur van voertuig dat bakken feedback geeft. Toegegeven, dat is vrij vertaalde perslyriek, maar het is onze beste poging om Yamaha’s slam poetry voor nerds behapbaar te maken.

Ook hier weer gaat het om organisch één worden met je voertuig, zeker mentaal maar ook fysiek (zolang er geen lichaamssappen uitgewisseld worden). Geen Jin-Ki Kanno voor deze jongen, maar het ons welbekende ‘Kando’, oftewel de gelijktijdige gevoelens van opwinding en diepe bevrediging die je overvallen als je tegen iets van uitzonderlijke waarde aanloopt. Wellicht enigszins anders dan de gevoelens die je overvallen als je met je kleine teen tegen de poot van het bed aanloopt.

De TRICERA voelt extra beheersbaar dankzij een meesturend achterwiel dat je het gevoel geeft een nieuw level in je rijkunst bereikt te hebben. Yamaha stuurt hiermee letterlijk weg van zelfrijdende voertuigen en zet de bestuurder en zijn/haar/hen rijplezier terug in het middelpunt van de ontwikkelingsdoelen. Dat kan ik dan weer wel volgen en toejuichen. Kando alom, al is het met één wiel te veel. 

ELOVE (concept model)
Alweer klinkt de naam als een attribuut voor de slaapkamer van de lustzoekende nerd (18+), maar alweer zijn we daarmee handig op het verkeerde been gezet. “De technologieën die werden verworven tijdens de R&D die MOTOBOT – een autonome mensachtige robot die op een motorfiets rijdt – en MOTOROiD voortbracht, vormden de basis voor de ontwikkeling van het Advanced Motorcycle Stabilization Assist System (AMSAS), dat gebruikers bevrijdt van de zorgen en vermoeidheid die gepaard gaan met het rijden aan met name zeer langzame, wandelsnelheden en dat helpt om motorrijden veiliger en aangenamer te maken. De ELOVE is gemaakt met ‘Game changing!’ als concept en is een elektrische scooter uitgerust met AMSAS.” Aha, een scooter die niet kan omvallen dus.

TMW (concept model)
De naam en het uitzicht van dit prototype hebben wellicht alleen voor Joost erotische connotaties. De TMW is een soort off-roadvariant van de Niken of de Tricity. Een motorfiets met onafhankelijk afgeveerde en meehellende voorwielen dus, hybride aangedreven en met de knuffelbeerstyling van de TW. De kleine viertakt eencilinder drijft daarbij het achterwiel aan en de voorwielen worden rondgeduwd door elektromotoren. Cute.

Een merk dat ‘Kando’ tot een slagzin maakt – een bevestiging van hun potentieel, maar vrij vertaald komt het toch neer op ‘dat hebben we toch weer goed gedaan’ – kan natuurlijk niet bij voorbaat lekker zelfgenoegzaam zitten wezen, maar moet pittige dingen doen alvorens die staat van Kando te kunnen bereiken. Of ze daarin geslaagd zijn is nog maar de vraag, wat wel vaststaat is dat ze met al die creativiteit een poosje Kando-tijd hebben verdiend om van Jin-Ki Kanno te doen met hun speeltjes…