Tweedehands: Harley-Davidson 883 (2004-2020)

De Harley-Davidson 883 begon z’n carrière als sportief vlaggenschip, maar evolueerde gaandeweg tot een motor die fungeerde als instapmodel in de Harley-wereld. Nu de nieuwe Nightster de rol van Sportster lijkt over te nemen, is de 883 een mooi tweedehands alternatief.

De 883 zag het levenslicht al in 1986, maar in 2004 kreeg het model een stevige update met het XL Evolution-blok, met het oog op de geldende milieunormen. De 45°-hoek van de V-twin bleef behouden, maar de cilinders waren wel nieuw voor een betere koeling en smering; terwijl ook nieuwe zuigers werden gemonteerd. De prestaties gingen daardoor een stuk de hoogte in, net als het maximale toerental (nu 6.000 tpm).

Het maximumvermogen steeg ook met dik 10 %, al was 53 pk uiteraard nog steeds geen vloedgolf aan pk’s. Het blok werd in rubber opgehangen in het stalen wiegframe, zodat je ‘m ook stationair kon laten draaien zonder dat hij spontaan van je oprit daverde – of een oliespoor achterliet, want ook de motorcovers kregen een update om lekken te voorkomen.

Omdat het blok een extra ophangpunt kreeg, werd het frame vele malen stijver uitgevoerd. Batterij en olietank kregen een plekje onder het zadel, waardoor de gewichtsverdeling beter uitgebalanceerd was. Samen met het frame zorgde dat voor stuurgedrag op 21ste-eeuws niveau.

In 2007 werd er ook nog injectie bovenop gegooid (los van ABS in 2014 de enige elektronica die ooit op de Sportster is verschenen) omdat carburatoren echt niet meer te homologeren vielen. Het maakte van de Sportster een motorfiets die ook nieuwe klanten kon overtuigen, voordien was de 883 eigenlijk een motor voor de diehards die er alle gekende Harley-ongemakken bijnamen onder de noemen ‘karakter’.

Samen met een 17-litertank (in plaats van 12,5 liter) kon je nu niet enkel fijner rijden, maar ook vérder. Daarbij werden hobbelige wegen liefst nog steeds gemeden, met de basic veren en wel erg weinig veerweg. Dat de stereovering achteraan instelbare veervoorspanning had, hielp namelijk maar weinig.

Ook de remmen waren erg basic, met een enkele 292 mm schijf vooraan en een iele tweezuigerremklauw; maar bloedstollende ritten zijn dan ook niet de forte van de Sportster. Het is wél een ideale motorfiets voor een zonnige dag cruisen met een open pothelmpje aan een tempo dat als ‘zen’ omschreven kan worden. Dat het model bijna 16 jaar onveranderd bleef maakt dat er wel wat keuze is, maar weet dat er door de enorme optielijst geen twee dezelfde Sportsters te vinden zullen zijn.

De meeste Sportsters hebben een aangenaam leven gekend en zijn zelden afgeragd. Een nadeel daarvan is dat goed onderhouden motoren ook heel vaak schoongemaakt worden, waardoor hier en daar wel wat corrosie kan zijn ontstaan. Check vooral de modellen met spaakwielen op goeie spaken.

De riem is doorgaans onderhoudsvrij, maar kan door steenslag beschadigd raken. Let vooral op bij ernstig ‘customized’ modellen, want een luide uitlaat en speciale lichten zijn dan wel mooi, maar kunnen voor problemen zorgen als er geen aandacht werd besteed aan de carburatie/injectie en/of de elektrische onderdelen.

Weet dat de kleinste Harley nog steeds een goeie 265 kilogram op de weegschaal ploft, waardoor traag rijden niet altijd even vanzelfsprekend is. Overigens maakte Harley ook een SuperLow versie waar je bijna gehurkt moest opstappen, maar die heeft dan weer zo weinig grondspeling dat het gevaarlijk wordt.

Luchtgekoelde V-twin | 883cc | 53 pk | 265 kg | 17 liter | € 6.000 – € 14.000,-