Straf verhaal: Joe Bar

Straffe motorverhalen, wie heeft ze niet. En vooral, wie hoort ze niet graag vertellen. Daarom serveert MotoKicX elke donderdag een straf verhaal, kwestie van de dag goed te beginnen. Deze week: Motorrijder-hoofdredacteur Pieter Ryckaert belandt in een Joe Bar-strip.

2003. Mijn eerste grote motorreis leidt binnendoor naar Toulouse. Ergens in de buurt van Le Mans (waar ik trouwens zomaar kon binnenwandelen tijdens testritten van de MotoGP-teams van Yamaha en Kawasaki) krijg ik het een beetje op m’n heupen van de ontelbare rotondes en ga ik steeds harder accelereren tussen die ondingen – met volkomen open uitlaten op m’n Duc SS750, die qua sonoor gedonder weinig moesten onderdoen voor de Yamaha M1 en Kawasaki ZX-RR’s uit Le Mans.

Wanneer een met z’n lichten knipperende tegenligger me duidelijk maakt dat er verderop een snelheidscontrole is, draai ik meteen het gas dicht en vertraag luid roffelend tot 90 km/u. En jawel, bij een bosje iets verderop staat een gendarme, laserverrekijker in de aanslag. De man heeft ongetwijfeld van ver gehoord hoe ik volgas aangebulderd kwam. Beseffend dat ik de snelheid flink heb teruggeschroefd, laat hij z’n verrekijker zakken en kijkt me aan met een blik die het midden houdt tussen teleurstelling en onversneden woede. Ik kijk breed grijnzend terug door het vizier van m’n Suomy Troy Bayliss-replica. Mijn grijns wordt een hysterische lach wanneer ik zie dat de man vergezeld is van zo’n 20 andere gendarmes die me met een perfect gesynchroniseerde hoofdbeweging nastaren. Joe Bar in het echt. Ik heb tot in Toulouse zitten nahikken van het lachen…

Tekst Pieter Ryckaert Illustratie Bruno Vackier