Column Mat Oxley: Ongekroonde koning

Ooit was Dani Pedrosa de koning van de Sachsenring. Hij won de 250cc-klasse in 2004 en 2005, daarna was er een hattrick van MotoGP-overwinningen in 2010, 2011 en 2012, en toen… kwam Marc Márquez langs, maar dat is een ander verhaal. Vandaag gaat het over Pedrosa, die onlangs zijn pensioen aankondigde.

De nu 32-jarige Pedrosa is de enige die er in de 70-jarige geschiedenis van het GP-racen ooit in geslaagd is om tijdens 16 opeenvolgende seizoenen minstens één overwinning te behalen – meer dan eender welke Honda-rijder ooit. Zijn teller staat op 54 overwinningen, wat ‘m op gelijke voet zet met ‘Mighty’ Mick Doohan. Maar wat is er zo speciaal aan Pedrosa, behalve het feit dat hij meer wedstrijden in de koningsklasse heeft gewonnen dan Kevin Schwantz én dat hij dertien seizoenen voor Honda reed zonder ooit een titel te pakken? Het antwoord op die vraag is zo overduidelijk dat het cliché wordt: Pedrosa is een dwerg. Droog aan de haak weegt Pedrosa 51 kilo en meet hij de volle 160 cm. Ik ken 13-jarigen die groter en zwaarder zijn.
Nochtans leken de vernieuwde MotoGP-regels aanvankelijk in zijn voordeel te spelen: in 2007 werd voor lichtere 800cc’s gekozen in plaats van de monstrueuze 990cc’s. Helaas: zo goed als de RC211V was, zo waardeloos was de RC212V. “Die motor ging zelfs niet rechtdoor op de rechte stukken”, vertelde Pedrosa daarover. Op het moment dat de 212 dan toch competitief werd, raakte Dani geblesseerd. En een ongeluk komt uiteraard nooit alleen: sleutelbeenderen, polsen, knieën, armen, vingers, een voet, kuit- en scheenbeen… You name it, Pedrosa heeft ‘t gebroken. Vervolgens hakte de financiële crisis er vanaf 2008 ook hard in bij de MotoGP: kostenbesparende maatregelen werden opgeschroefd, waardoor bijvoorbeeld het minimumgewicht van de motoren tussen 2008 en 2011 oploopt van 148 kg naar 157. Een behoorlijk verschil voor iemand met de afmetingen van Pedrosa. Even later komen er ook nieuwe banden, die perfect toegesneden blijken op rijders van 65 tot 70 kg – ongeveer een kwart meer dan Pedrosa dus. Om maar te zeggen dat hij de banden knap lastig warm gereden krijgt – met alle gevolgen van dien. Als er in 2016 een overgang komt van Bridgestone naar Michelin, wordt in de paddock gefluisterd dat de zachtere banden in Pedrosa’s voordeel zouden werken.

Maar aangezien iedereen blijft crashen op Michelins, past het merk de samenstelling van de compound aan naar harder – en dus geraakt Dani opnieuw in de problemen. Daarenboven gooit de eengemaakte elektronica roet in het eten, aangezien ook die op de gemiddelde rijder is berekend. Korte samenvatting: te zware motoren op te harde banden, met elektronica die verre van ideaal is. Geen wonder dat zijn resultaten evolueerden van ‘vaak goed’ tot ‘meestal slecht’.

Mats Larsson – ingenieur met ruim drie decennia ervaring bij veringspecialist Öhlins – is de geknipte man om een pleidooi voor Pedrosa te formuleren. “Racers met een normaal postuur kunnen bepalen hoe de motor stuurt en grip genereert door te gaan verzitten. In de MotoGP spreken ze over het aanpassen van de veervoorspanning met een halve millimeter, maar wat gebeurt er als een rijder 10 millimeter verschuift op de motor? Andere rijders bewegen veel en hangen buitenboord – Dani kan dat niet, zo simpel is het. Zijn grote uitdaging is dus om een set-up te verkrijgen die een positieve gewichtstransfer veroorzaakt tussen voor- en achterbanden, want zelf kan hij het niet.” Terwijl de meeste rijders een achterveer van 85 tot 90 Newton gebruiken, is dat bij Pedrosa 77 N. Om maar te illustreren hoe moeilijk het is voor de kleine Spanjaard om genoeg druk op het achterwiel te krijgen om warmte en grip te genereren.
Het slotakkoord is voor de intussen overleden Angel Nieto, die stelde dat ‘Dani rijdt als een engel’. Zij het meer uit noodzaak dan uit vrije wil. Hij kan z’n motor niet met harde hand mennen, dus wordt zijn stijl naadloos, waarbij elke beweging vloeiend overgaat in een volgende. Hij moet voor zichzelf uit rijden, met elke fase vooruit gepland, aangezien last minute aanpassingen gewoonweg onmogelijk zijn. Wat zijn prestaties des te straffer maakt. Dani Pedrosa, eeuwig koning zonder kroon.

Deel

Gerelateerde artikels

Honda NT1100

Kort getest: Honda NT1100 DCT

Honda mag je ondertussen zo ongeveer de koning van de nichemarkten noemen. Toen alle Japanse merken de cruisers uit hun aanbod schrapten, bleef Big Red