Sportievere elektronica voor Tiger Sport 660
20/11/2024
Met de recent aan het gamma toegevoegde Tiger Sport 800 was het een beetje de vraag welke richting Triumph met de Tiger Sport 660 op
Je hebt caféracers en je hebt caféracers; en dan heb je nog de Thruxton R, de moeder aller caféracers. Triumph achtte de tijd rijp de dikste (en duurste) uit de modern classic-stal eens stevig bij de vetkuif te pakken en klaar te stomen voor een nieuwe kroegentocht-episode. De R ruimt nu het veld ten faveure van de RS.
Natuurlijk steekt ook bij de RS meteen het Euro5-spook weer de kop op. We kunnen er nu eenmaal niet omheen (en de fabrikanten al helemaal niet) dat vanaf 2021 de motoren een boekenkast vol emissie-eisen voor de kiezen krijgen vanuit het Brusselse hoofdkwartier. Alles dat nu dus op de markt komt, dient hier logischerwijs voor te worden klaargestoomd, zo ook de Thruxton.
De krukas moest lichter, de balansassen idem, en de nokkenassen dienden met hogere nokken meer kleplift te generen. Door de lichtere interne delen (20 % reductie) en herziene in- en uitlaatpoorten ging het toerenplafond daardoor met 500 tpm omhoog, resulterend in een topvermogen van 105 pk @ 7.500 tpm. Acht pk meer dan bij de R. O ja, en de Thruxton bereikt z’n topkoppel eerder en smeert de Newtons over een groter gebied uit.
Anders nog iets? Ja, de ‘oude’ M4.20 Brembo’s werden bedankt voor bewezen remdiensten en vervangen door een setje M50’s. Meer bite en dus beter toegesneden op de sportievere inborst van de RS. De Showa BPF-vork en Öhlins piggyback bleven wel gewoon op hun plek, evenals de fraaie spaakwielen. Oogt sportief, maar op een aangename manier ook ingetogen.
Je hebt uiteindelijk niet zo heel veel rollende meters nodig om te voelen dat de krukas gretiger z’n rondjes wil draaien. De initiële gasopname is daarbij minder aan/uit dan voorheen, wat bij koud wegrijden in een druk Albufeira de souplesse ronduit ten goede komt. Die winst kan de RS vast in z’n zak steken. Die mate van souplesse kan je zelf nog enigszins beïnvloeden door uit een van de drie mappings te kiezen: Rain, Road of Sport, waarbij de eerste alleen echt nuttig zal zijn bij een onverhoopte sneeuwbui, Road is namelijk soepel genoeg om het klusje ook in de regen te klaren.
Hoewel topvermogen en toerental iets opgeschoven zijn, blijft de Thruxton natuurlijk wel een motor die je vooral op koppel rijdt. Doorhalen tot 8.000 tpm kan, maar voelt vooral toch tegennatuurlijk en eenmaal voorbij de 6.000 tpm kakt het motorisch ook wel in – zij het minder hard dan bij z’n voorganger, dat moet gezegd. Nee, het is tussen 3.000 en 6.000 tpm dat de dikke twin op z’n best is. Dat lijkt een relatief kleine bandbreedte, maar op een 1.200cc twin kom je daarmee een heel eind. Houd bij stevig schroeven wel je benzinelampje in de gaten, 180 kilometer op een tank is dan al een hele prestatie.
Conclusie
Laat er geen misverstand over bestaan dat de Thruxton, ook na z’n transformatie van R naar RS, tot het beste behoort dat je in retroland kunt krijgen. Qua looks, afwerking, loopcultuur, sturen en, niet onbelangrijk, gevoel van authenticiteit. Het is een Triumph. Ze zijn de uitvinders van het genre. Dat gezegd hebbende dien je wel 18.800 euro neer te tellen. Maar goed, dan heb je wel die onweerstaanbare caféracer-looks…
De uitgebreide test lezen? Bestel ‘m hier!
Nederland:
België:
Met de recent aan het gamma toegevoegde Tiger Sport 800 was het een beetje de vraag welke richting Triumph met de Tiger Sport 660 op
Honda mag je ondertussen zo ongeveer de koning van de nichemarkten noemen. Toen alle Japanse merken de cruisers uit hun aanbod schrapten, bleef Big Red
Zonder twijfel de coolest kids in town: Aprilia’s RS en Tuono 125 krijgen uitschakelbare tractiecontrole, Bosch ABS en een radiaal gemonteerde remklauw voor. Overkill? Absoluut.