Kort getest: Morbidelli T1002VX

Betreed je als nieuw merk de overvolle markt van de allroads, dan kan je maar beter een strategie achter de hand hebben. Zoals een schaker vooraf een plan heeft uitgedokterd, zo schuift Morbidelli de T1002VX als eerste pion het bord op. Benieuwd of deze opmerkelijke speler met zijn originele V-twin, indrukwekkende standaarduitrusting en vlijmscherp prijskaartje het spelbord meteen kan inpalmen.

Hoewel de motormarkt constant evolueert, zijn echt nieuwe modellen eerder zeldzaam en dat geldt ook voor de zogezegd nieuwe motormerken die op de markt verschijnen. Heel vaak zijn dat iconische Europese merknamen die met Aziatisch geld opnieuw tot leven zijn gewekt, al kan je je ook vragen stellen bij die strategie.

Want hoeveel hedendaagse motorrijders hebben nog een aha-erlebnis als de merknaam Morbidelli valt? Morbidelli verzamelde wel vier wereldtitels in de racerij, maar bouwde slechts één straatmotor. In 1994 lanceerde het merk uit Pesaro de V8, die vanwege zijn prijskaartje gedoemd was om uit te monden in een commerciële flop. Wat ook gebeurde. Aan dat ‘prijsprobleem’ zijn de nieuwe eigenaars van Morbidelli in ieder geval niet van plan om zich te bezondigen.

Rebranding
1002 staat in het geval van de T1002VX voor een 1.000cc V2. Deze machine is al sinds 2022 onder de merknaam MBP in een aantal Zuid-Europese landen op de markt, de fabrikant maakte van de rebranding naar Morbidelli in april 2024 gebruik om de allroad over de Euro5+ horde te tillen.

Wat de looks betreft is de Morbidelli T1002VX verre van revolutionair, al oogt de motor niet saai of als een kopie van een al bestaande allroad. In de ledverlichting vooraan zit een fraaie X verwerkt, de afwerking is behoorlijk, met weinig zichtbare kabels en een degelijke bouwkwaliteit. De plastic kuipdelen ogen echter vrij fragiel (zeker de kunststof van de bek is echt dun) en de knoppen voelen goedkoop aan. Het 7” TFT-dashboard is perfect afleesbaar, compleet en intuïtief te bedienen.

Valsspeler
265 kilo staat er als gewicht vermeld en dat lijkt aan de forse kant. Belangrijk is wel dat het een rijklaar gewicht betreft (met de twintig liter grote benzinetank voor tachtig procent gevuld), inclusief de driedelige kofferset (50, 42 en 36 liter inhoud) waarmee de Morbidelli standaard wordt geleverd. Alle testmotoren zijn voor de internationale presentatie echter van de koffers ontdaan en ook de montageplaat voor de topkoffer zit er niet meer op, wat toch al snel een kilo of vijftien scheelt.

Een beetje valsspelen dus, en je voelt het wel want vanaf de eerste meters maakt de T1002VX indruk met zijn wendbaarheid. Dat de regio Emilia-Romagna ten zuiden van Bologna zo groen is, heeft het gebied te danken aan de regen die ook op de testdag met bakken uit de lucht komt vallen. Ideaal om te testen hoe goed je op de Morbidelli tegen de weerselementen beschermd bent, dus. Het windscherm is over tien centimeter in hoogte verstelbaar met twee hendeltjes aan de beide zijden van het scherm en een centrale handgreep, al doe je dat het best bij stilstand.

Beloofd!
Zelfs op de slechte wegen in dit deel van Italië overtuigt de Morbidelli met een neutraal en uitgebalanceerd rijwielgedeelte. De eerste kilometers van de testrit verliepen over asfalt dat wel door de kwaliteitscontrole was geraakt, en daar had ik het gevoel dat de vering een tikkeltje zacht stond afgesteld; op de wegen van ondermaatse kwaliteit zou echter al snel blijken dat de afstelling correct is.

De KYB 43 mm UPSD is instelbaar op vlak van veervoorspanning en uitgaande demping, dus daar heb je alle mogelijkheden om zelf nog wat aan het experimenteren te gaan. De KYB monoshock die de dubbelzijdige aluminium swingarm aan het aluminium brugframe linkt is eveneens instelbaar op vlak van veervoorspanning en uitgaande demping. Lukt de afstelling voor heel gemakkelijk, dat geldt niet voor de finetuning van de schokdemper achter die lastig bereikbaar is en gereedschap behoeft. De Morbidelli-verantwoordelijken beloofden echter dat de volgende generatie een externe draaiknop zal hebben voor de afstelling van de veervoorspanning.

De nieuwe Morbidelli is niet alleen op vlak van frame en vering in balans, ook de J.Juan remmen leveren correcte prestaties. Je zal niet van je sokken geblazen worden door een overweldigende remkracht, maar staat wel op een korte afstand stil. De remmen van Spaanse makelij worden bijgestaan door Bosch bochten-ABS.

Elektronisch leerproces
De meeste interesse wekt de T1002VX uiteraard met zijn aparte blokconfiguratie: een achtkleps V2 met de cilinders in een hoek van tachtig graden is weer eens wat anders dan een zoveelste paralleltwin. Met 89 Nm bij 5.000 toeren per minuut en 88,5 pk bij 7.750 omwentelingen is het beslist geen pk-monster, al voldoet de motor ruimschoots voor toergebruik.

Het blok is een toonbeeld van souplesse, enkel tussen de 4.500 en 5.000 toeren voel je een lichte zindering door de motor lopen. De zesbak doet zijn werk op vrij mechanische wijze en is (vermoedelijk om budgettaire redenen) niet voorzien van een quickshifter. Omdat het motorblok via ride-by-wire wordt aangestuurd kon er wel een handvol rijmodi van af (Sport, Standard, Rain en Offroad), al gaat Morbidelli daar een beetje de mist in.

Het sowieso al relatief beperkte ‘volle’ vermogen van 88 pk is enkel in Sport rijmodus beschikbaar, de andere drie modi moeten het met 85 % van die waarde doen, reken dus op krap 74 pk. Bizar is wel dat in Sport de tractiecontrole meteen compleet wordt uitgeschakeld. Selecteer je de rijmodus Offroad, dan worden de tractiecontrole én het ABS volledig uitgeschakeld terwijl dat bij de meeste andere allroads enkel op het achterwiel het geval is.

Minstens even vreemd en tegelijk vervelend is de omslachtige procedure om van rijmodus te wisselen. Dat kan enkel bij stilstand en je moet diep in het menu om de gewenste instelling te selecteren en te bevestigen. Ook voor dit euvel geldt dat ze bij Morbidelli weten dat het beter moet en toekomstige modellen zullen op dat vlak worden aangepakt…

Conclusie
Toegegeven, er zitten nog een paar losse eindjes aan de T1002VX die Morbidelli nog moet vast zien te knopen. Zo is de omslachtige procedure om van rijmodus te wisselen een regelrechte pain in the ass en ook de instelling van de rijmodi is voor verbetering vatbaar. En met iets meer vermogen uit de V2 zou de machine sowieso beter uit de verf komen. Daar staat tegenover dat de Morbidelli T1002VX nu al troeven heeft om de potentiële koper te overtuigen. Want ook al staat de definitieve verkoopprijs nog niet vast, we weten dat Benelux-importeur Moteo de ambitie heeft om deze nieuw allroad met zijn indrukwekkende standaarduitrusting in Nederland niet ver boven de tienduizend euro in de markt te zetten. En dat is een argument dat kan tellen.

Plus- en minpunten
+ Originele en zachtmoedige V2
+ Prijs/kwaliteit
+ Uitgebalanceerd geheel
– Beperkt vermogen
– Geen quickshifter
– Onlogische rijmodi

Motor: 997cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde 80° V-twin
Boring x slag:  92 x 75 mm
Compressieverhouding:         10,3:1
Max. vermogen:         88,5 pk @ 7.750 tpm
Max. koppel: 89 Nm @ 5.250 tpm
Brandstofvoorziening:           injectie, ride-by-wire
Transmissie:    zesbak, slipperclutch, ketting
Frame: alu brugframe
Voorvering:     43 mm Kayaba upside-down, veervoorspanning en uitgaande demping instelbaar, veerweg 184 mm
Achtervering:  KYB monoshock, veervoorspanning en uitgaande demping verstelbaar, veerweg n.b. (veerweg demper: 77,4 mm)
Voorrem:        320 mm schijven met J.Juan vierzuigerremklauwen, bochten-ABS
Achterrem:     260 mm schijf met J.Juan enkelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter:  120/70-R19 / 170/60-R17 (Pirelli Scorpion Rally STR, tubeless)
Wielbasis:       1.581 mm
Balhoofdhoek/naloop:           n.b. / n.b.
Gewicht:         265 kilo (rijklaar)
Zithoogte:       820 mm
Tankinhoud:   20 l
Prijs België:     n.b.
Prijs Nederland:         n.b.

Tekst Vincent Marique • Fotografie Morbidelli