Kort getest: Ducati Multistrada V4 S

Met de Multistrada V4 S knokte Ducati zich naar de kopgroep van het peloton der grote allroads, maar ook in dat segment volgen de ontwikkelingen mekaar in razend tempo op. Niet innoveren is dan ook synoniem voor wegzakken richting middenmoot. Hoewel de vernieuwingen uiterlijk beperkt blijven, werd de Multistrada V4 S onderhuids serieus aangepakt.

Hoofddoel van de ingenieurs was om met de elektronica nog een stap voorwaarts te zetten en om het comfort van de passagier te verbeteren. Toch bleef het rijwielgedeelte niet helemaal buiten schot. Zo werd het scharnierpunt van de swingarm één millimeter hoger geplaatst.

Dat lijkt in eerste instantie mierenneukerij, maar volgens Ducati trekt door die minimale aanpassing bij elke acceleratie de ketting harder aan de achterveer, waardoor die iets harder wordt en de motor in de bocht zijn rijlijn beter vasthoudt. Om de Multistrada ook met passagier en belading preciezer te laten sturen, werd het voorspanningsbereik van de monoshock van twaalf naar twintig millimeter opgetrokken.

Koele telefoon

Op vlak van ergonomie veranderde er voor de bestuurder niets, je zit dus nog altijd vrij diep in de motor op het zadel dat je twintig millimeter hoger kunt plaatsen. De handvatten zijn opvallend dik. Om meer zitruimte te creëren voor de passagier zette Ducati de zijkoffers en de topkoffer verder naar achteren, terwijl het passagierszadel over een lengte van twintig millimeter versteld kan worden. De sleutel van het keyless systeem kan je kwijt in het opbergvak met laadpoort en ventilator (om je telefoon koel te houden!) bovenop de 22 liter grote brandstoftank. Helaas is het opbergvak wel aan de krappe kant voor de nieuwere smartphones.

Een modus meer

Bij het wegrijden vallen twee zaken op: de beschaafde uitlaatsound, en het feit dat de zoektocht naar de neutraalstand met koude motor niet vanzelfsprekend is. Wat wél goed werkt: het systeem dat de zithoogte automatisch aanpast, zodat je makkelijk voet aan de grond zet. Zodra je minder dan tien kilometer per uur rijdt, zakt de Multistrada dertig millimeter in z’n vering.

Accelereer je de vijftig kilometer per uur voorbij, dan klimt de vering terug naar de basisinstelling. Of je schakelt de hele mikmak uit, dat kan ook. En in Enduro-modus werkt het sowieso niet. Over rijmodi gesproken: bovenop de al aanwezige Sport, Touring, Urban en Enduro voegde Ducati een regenmodus aan het pakket toe. Wil je de parameters van de rijmodi zelf aanpassen met de joystick op de linker stuurhelft, dan moet de motor stilstaan.

Buiten de stad

Van extreem laagtoerig door de stad tokkelen is de Granturismo V4 zonder variabele kleptiming geen fan, meestal probeer je het blok tussen de drie- en vierduizend toeren te houden in je zoektocht naar souplesse. Zodra je de stad uit bent, reageert de vierpitter wel heel spontaan en direct op elke impuls vanaf de rechterpols.

Over het hele toerenbereik is er genoeg koppel en vermogen voorhanden om schakellui te rijden, trek je de sportieve registers open dan stel je vast dat ook in de hoge toerentallen het rijplezier niet verstoord wordt door trillingen. De manier waarop koppel en vermogen uit de potige V4 rollen is gemakkelijk te doseren, terwijl de up/down quickshifter geen steek laat vallen.

In de vingers

De Multistrada V4 S Sport Travel & Radar-versie staat op Pirelli Scorpion Street banden die speciaal voor deze motor werden ontwikkeld. Op de kronkelwegen in de Apennijnen maakt de Multistrada indruk met een licht en precies stuurgedrag terwijl de remmen geen enkele moeite hebben om de dadendrang van de droog toch 232 kilo wegende motor te beteugelen.

Het windscherm is gemakkelijk al rijdend instelbaar en beschermt de helm afdoende, schouders en bovenarmen zitten wel vol in de wind en aangezien de standaard handkappen te laag zijn krijg je nog best veel regenwater over je heen. Dankzij de voorbeeldige gasrespons en de finesse van de remmen heb je de Multistrada snel in de vingers; wat wel gewenning vraagt is het verschil in geluid als de twee achterste cilinders meewerken of bij lage toeren even uitrusten.

Liever geen offroad

Tien kilometer op een verzopen gravelpad is een beetje weinig om van een echte offroad-test te kunnen spreken, duidelijk is wel dat de Multistrada V4 S een heel wendbare voorpartij aan een overall uiterst stabiel rijwielgedeelte koppelt. Motorisch zou je op glad gravel een iets preciezere gasrespons en wat meer punch in de echt lage toeren wensen, de vering heeft daarentegen weinig problemen met een wegdek dat eigenlijk geen wegdek is.

Staand op de stepjes valt op dat het stuur te laag staat en dat de motor tussen de knieën een tikkeltje te ruim uitvalt vanwege het formaat van frame en kuipwerk. Het rempedaal staat voor offroad gebruik te laag en was op onze testmotoren ook niet instelbaar.

Uitzonderlijk comfort

Na de koffiepauze stap ik over op een V4 S Radar met Pirelli Scorpion Trail II rubber om de velgen, intussen is de stortregen een ware zondvloed geworden. Ik snak naar handvatverwarming, maar loop tegen een dikke ontgoocheling aan. De knop om de handvatverwarming te bedienen is er wel, de rest is niet aangesloten. Dan maar de spoilers op de zijkanten van de motor gebruiken om de warme lucht van het blok naar de benen af te leiden.

De bij momenten verschrikkelijke asfaltkwaliteit stelt het Skyhook veersysteem serieus op de proef, de Marzocchi vering kwijt zich echter plichtsbewust van haar taak en blijft veel informatie doorgeven. Het veercomfort is in alle omstandigheden uitzonderlijk, de Bump Detector bewijst in de dorpskernen zijn nut op de opeenvolging van korte en steile verkeersdrempels: de achtervering slaat geen enkele keer door.

Na een lange dag in het zadel zijn we allemaal blij dat we met de Multistrada V4 S onderweg waren, de zithouding is namelijk ruim genoeg om een dag comfortabel te toeren maar ook dynamisch genoeg om een stevig potje te vegen.

Conclusie

De vernieuwde Ducati Multistrada V4 S is een formidabele toermotor die veel comfort linkt aan een sportieve inborst. Rijwielgedeelte, motorblok en remmen maken van de Multistrada een van de beste reisenduro’s, zonder het comfort voor bestuurder en passagier daarbij te vergeten. Is sportief toeren je ding, ga dan zeker eens testrijden met de Multistrada. Wil je ook offroad secties in je ritten opnemen, dan zal de DesertX meer je ding zijn.

Plus- en minpunten
+ Evolueert door naar hoger niveau
+ Sportief én comfortabel
+ Vertrouwen in alle omstandigheden
– Geen handvatverwarming op basismodel
– Te lage handkappen
– Krap opbergvak op tank

Lees de volledige test in KicXstart december 2024

Ducati Multistrada V4 S
Motor: 1.158cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde DOHC V4
Boring x slag: 83 x 53,3 mm
Compressieverhouding: 14:1
Max. vermogen: 170 pk @ 10.750 tpm
Max. koppel: 123,8 Nm @ 9.000 tpm
Brandstofvoorziening: injectie
Transmissie: zesbak, up/down quickshifter, slipperclutch, ketting
Frame: aluminium monocoque frame met aluminium swingarm
Voorvering: 50 mm UPSD voorvork, 170 mm veerweg, volledig instelbaar Skyhook systeem
Achtervering: monoshock, 180 mm veerweg, volledig instelbaar Skyhook systeem
Voorrem: 330 mm schijven met radiaal gemonteerde Brembo vierzuigerremklauwen, bochten-ABS
Achterrem: 280 mm schijf met dubbelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter: 120/70-ZR19 / 170/60-ZR17 (Pirelli Scorpion Trail II)
Wielbasis: 1.566 mm
Balhoofdhoek/naloop: 65,8° / 100,6 mm
Gewicht: 232 kg (droog)
Zithoogte: 840-860 mm
Tankinhoud: 22 l
Prijs Nederland: vanaf € 29.390,-
Prijs België: vanaf € 25.590,-

Tekst Klaus Nennewitz • Fotografie Ducati