Kort getest: Aprilia Tuono 457

Beschuit met muisjes in Noale: de familie Tuono viert namelijk dat het gezin met een vierde telg wordt uitgebreid. De Tuono 457, de ontbrekende schakel binnen het gezin, is ontwikkeld voor de A2-rijder en volgt daarmee het voorbeeld van de RS 457 sportmotor die zichzelf inmiddels wel bewezen heeft als lichte fun bike. Of deze naked variant daarin ook slaagt?

Je kon er natuurlijk de klok op gelijkzetten dat Aprilia dit jaar de Tuono 457 zou lanceren. Vorig jaar reden we rond deze tijd namelijk ook al op de RS 457, de lichte sportmotor die werd ontworpen om als perfect puzzelstukje het gat tussen de RS 125 en RS 660 te dichten. En ja, exact datzelfde gat bestond ook tussen de 125 en 660cc Tuono.

Van oudsher haalt een Tuono, wat trouwens Italiaans is voor ‘donder’, circuitprestaties naar de straat. Zoals de zotte daadkracht van een RSV4 feilloos vertaald wordt naar ‘iets minder lomp’ gebruik op de straat in de vorm van de Tuono V4, geldt dat ook voor de RS 660 en Tuono 660. En dus laat het zich raden wat de formule voor deze Tuono 457 zal zijn.

Het frame, dat overigens mooi zichtbaar is, het blok en het gehele onderstel: alles is bijna onveranderd overgenomen van de RS 457. Maar dat is dan ook zeker geen verwijt aan het adres van Aprilia, integendeel. Daarbij is deze 457 ook nog met een specifieke doelgroep in het achterhoofd ontwikkeld: Gen Z. Relatief jonge rijders die van gemak houden, maar ook goed geïnformeerd zijn en hun telefoon voor nagenoeg alles gebruiken.

Motorisch moet de machine dus goed zijn, maar het hele algehele gevoel moet ook kloppen. Lees: de machine moet niet alleen fijn rijden, maar ook bij je stijl passen. Om in te spelen op deze doelgroep heeft Aprilia de Tuono voorzien van connectiviteit via het 5” TFT-dashboard. Daar kan je ook kiezen tussen de drie verschillende rijmodi: Eco, Rain en Sport, waarbij je ook nog de tractiecontrole kan instellen in vier standen. Geen half werk, want we hebben het nog steeds over een semi-instapfiets voor de A2-markt.

Sneltreinvaart
De beeldkwaliteit van het dashboard is prima en het menu is logisch ingedeeld. De knoppen aan het stuur werken ook logisch, al is dat niet vanaf het eerste kennismaken. Nee, zelfs de pr-man moet even een van de technische mannen vragen hoe het ook alweer zat met die vier pijlknoppen aan de linker stuurhelft.

De Tuono heeft dezelfde 457cc vloeistofgekoelde paralleltwin als de RS 457. Die is licht en compact, wat perfect is voor een kleine naked als deze Tuono die rijklaar met volle tank slechts 175 kg op de weegschaal zet. Hoewel de voorrijder in principe in het voordeel is op zijn 1.042cc Stelvio, voelt het niet of we hem iedere keer weer kwijtraken als we vanuit stilstand terug naar kruissnelheid accelereren.

Krachtpatsertje
Dat duurt ondanks de 47,6 pk – precies 35 kW – niet gek lang. Tijdens dat soort acties komt de pit van de lichte Tuono echt wel naar voren: die heeft er zin in! Vanuit stilstand accelereer je redelijks vlotjes. De piek van 43,5 Nm in de koppelcurve bereik je bij 6.700 tpm. Daarna raas je iets minder snel naar het maximumvermogen van 47,6 pk bij 9.400 tpm. De maximumsnelheid die we tijdens de route over voornamelijk doorgaande wegen bereiken is eventjes 152.

Rond die snelheid voelt het alsof je het tweecilinderblok aardig aan het uitknijpen bent, maar er zit nog wel iets meer in aangezien de digitale naald nog niet stokt. Prima dus om in het drukke snelwegverkeer in Nederland mee te komen. Nee, aan het motorblok ligt het echt niet als het gaat om de karakteropbouw die bij de Tuono-modelnaam hoort. Alle eerdere machines hebben toch altijd een beetje het label ‘krachtpatser’ gehad, door hun no-nonsense uiterlijk en rijgedrag. Vol erin, geen halve maatregelen. Deze lichte krachtpatser is wat dat betreft een echte Tuono.

Passend verschil met de RS is dat Aprilia de Tuono voorzien heeft van een groter achtertandwiel (één tandje meer) om hem iets meer trekkracht te geven ten nadele van de topsnelheid die hierdoor wat lager komt te liggen. Desondanks vliegen de kilometers in sneltreinvaart onder de 17 inch wielen door.

Stuurman
Na een klein halfuurtje rijden komen we, via wat chaotische rotondes in Montebelluna, in de heuvels aan waar de naked zich van zijn andere kant laat zien. Scherp sturend razen we op en neer over de Via 18 Giugno, een ietwat anoniem slingerweggetje gedrapeerd over een lage heuvelkam.

De Tuono trek je heel erg gemakkelijk van links naar rechts. De tractiecontrole grijpt, in het laagste standje van de drie, voor je gevoel steeds net op het juiste moment in. Zetten we de tractiecontrole volledig uit op de volgende passage, dan wordt dat gevoel bevestigd als het achterwiel daadwerkelijk hier en daar een klein stapje zijwaarts maakt. Moeten we er wel bij zeggen dat we de Tuono de hele rit in Sport rijden, waarin ook de gasreactie het felst is.

Brutaal
Ook leuk: het ABS kan op het achterwiel helemaal uitgeschakeld worden. Daarmee kan je, als je een beetje stuurman met gevoel voor supermoto-lijnen bent, het achterwiel brutaal de bocht in laten glijden. Qua gewicht moet het kunnen, evenals het brede stuur dat het gevoel geeft dat je de wereld aankan op je lichte naked. De vering voelt niet overdadig luxe, het gehavende asfalt hier in de Italiaanse heuvels is soms zelfs iets te goed voelbaar.

Dan rammel je toch net iets meer op je voetsteunen heen en weer dan je lief is, maar de 41 mm dikke poten van de upside-down voorvork bieden de mogelijkheid om de veervoorspanning in te stellen dus daarmee kan je het comfort iets verhogen … of juist verminderen voor nog meer feedback. Dat past beter bij de sportieve kant van de Tuono.

Krap ruim
Hoewel de Tuono echt wel stukken meer op de straat gericht is dan de RS 457, lijkt de zitpositie toch grotendeels sportief bedoeld te zijn. Begrijp me niet verkeerd, je hebt best wat ruimte om te verzitten en ook de vorm van de tank is zo ontworpen dat je op meerdere manieren grip kan vinden. Maar de kniehoek die ontstaat door de hooggeplaatste voetsteunen is erg scherp. Oncomfortabel scherp zelfs, als je lange einden rechtdoor rijdt en niet veel hoeft te verzitten.

Hetzelfde geldt voor het zadel. Dat is de eerste paar kilometers best prima; maar zodra je wat langer in één positie zit, merk je dat je best vlot door het schuim heen zakt. Het gevoel van een houten kont blijft dan over. Laatste puntje van kritiek over de zit: de vorm van het zadel zorgt ervoor dat je met een kevlarjeans gemakkelijk steeds ietsje verder naar voren schuift, waardoor je uiteindelijk volledig tegen de tank aan zit.

Conclusie
Zoals altijd volgt de Tuono het doorgaans goede voorbeeld van het RS-model. Zo ook deze 457 die frame, rijwielgedeelte, motorblok en zelfs de banden overneemt van de RS 457. Nu is deze A2 naked misschien geen ontzettende krachtpatser, maar het brutale karakter dat je bij een Tuono verwacht is zeker aanwezig. Wel merk je dat deze machine voor een beginnende motorrijder is bedacht, eentje met jonge benen bijvoorbeeld. De kniehoek is namelijk erg scherp en het zadel is naast ietwat zacht ook zo gevormd dat je iedere keer een klein beetje verder naar voren schuift. Met de Tuono 457 dicht Aprilia het gapende gat in de naakte line-up. Naast de 125, 660 en 1100 Tuono was een A2-variant van de uitdagende naked namelijk echt wel een ontbrekende schakel.

Plus- en minpunten
+ Brutaal karakter
+ Potent motorblok
+ Stuurt licht
– Krappe kniehoek
– Vorm en hardheid zadel
– Weinig intuïtieve knoppen

Motor: 457cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde DOHC paralleltwin
Boring x slag:  69 x 61,1 mm
Compressieverhouding:         10.5:1
Max. vermogen:            47,6 pk @ 9.400 tpm
Max. koppel:   43,5 Nm @ 6.700 tpm
Brandstofvoorziening:               injectie, ride-by-wire
Transmissie:   zesbak, slipperclutch, ketting
Frame:                  aluminium brugframe
Voorvering:       41 mm upside-down, veervoorspanning instelbaar, veerweg 120 mm
Achtervering: monoshock, veervoorspanning instelbaar, veerweg 130 mm
Voorrem:            320 mm schijf met radiaal gemonteerde ByBre vierzuigerremklauw, ABS
Achterrem:       220 mm schijf met tweezuigerremklauw, ABS
Banden voor/achter: 110/70-ZR17 / 150/60-ZR17
Wielbasis:         1.353 mm
Balhoofdhoek/naloop:             n.b. / n.b.
Gewicht: 175 kg (rijklaar)
Zithoogte:          800 mm
Tankinhoud:    12,7 l
Prijs Nederland: € 7.649,-
Prijs België:      € 6.599,-

Tekst Tom van Appeldoorn • Fotografie Aprilia