Kawasaki H2 750 (1972)

Bij aankomst blijkt de H2 van Bart in de inkomhal te staan van hun woning. Een betere slaapplaats kan je als motor niet wensen: warm, droog en nog eens geplaatst naast een bak Westvleteren en ander abdijgebrouwde godennectar. De hoeveelheid goede smaak in één ruimte ligt hier alvast bovengemiddeld, en iets zegt me dat beide hier zwaar gekoesterd worden door hun eigenaar.

Geschreven door Peter Naessens                              Foto Peter Naessens

Naam: Bart Vandenplas
Bouwjaar: 1981
Beroep: manager Kawasaki België en Luxemburg

Oorsprong motorliefde:
“Vanaf mijn 12 jaar reed ik met een Flandria 50cc’tje rond op een stuk grond van mijn grootouders, inclusief geïmproviseerde jumps. Een niet geheel risicovrije onderneming; zo viel mijn voorwiel er eens uit bij één van mijn jumps of moest ik uitwijken voor de hond van mijn grootouders waardoor ik plat op mijn buik lag. Op mijn zestiende verjaardag kocht ik dan een Camino. Bij één van de onderhoudstripjes naar de dealer zag mijn vader een VN800 staan. Hij had vroeger altijd gereden en de motormicrobe was nog lang niet weg. Met die VN800 heb ik dan mijn eerste motorstappen gezet, maar mijn rijbewijs behaalde ik pas op mijn 21ste, nadat ik afstudeerde. Dat betekende ook dat ik op zoek moest naar een eigen motor, gezien de VN800 niet bepaald cool was in mijn ogen. Ik kocht een nieuwe, knalrode Z1000 op het salon, maar na de geboorte van mijn dochter heb ik die verkocht.
Toen werkte ik wel al bij Kawasaki, dus kon ik af en toe eens een motor uitlenen.”

Motor: Kawasaki H2 750
Bouwjaar: 1972

Speciaal:
“Het is een heel zeldzame motor. Je vindt ze niet veel meer en al zeker niet ongevalvrij en origineel. Er staat nu 6.500 km op de teller. Toen hij op de markt kwam, bracht het een echte schok teweeg. Net zoals de H2 en H2 R nu, was hij een trendsetter bij de sportmotoren. Hij wordt aangedreven door een driecilinder tweetakt met een inhoud van 750cc, goed voor 71 pk toen hij nieuw van de band rolde. Dat klinkt niet veel, maar dat was het in 1972 echt wel. Hij stond dan ook bekend als een gevaarlijke motor. De combinatie van het hoge vermogen en de ontoereikende remmen maakte het geen sinecure om dit beest in het gareel te houden. Standaard had de H2 maar één schijf vooraan, maar op deze werd er een tweede schijf geplaatst, wat toen een optie was. Remmen waren blijkbaar niet echt een prioriteit vroeger…”

Verhaal:
“Aanvankelijk was ik eigenlijk op zoek naar een ZX-7R. Via een dealer kwam ik terecht bij een persoon die een tiental classics had staan, waaronder ook twee Z900’s. De motor waar ik aanvankelijk voor kwam verkocht hij niet, maar één Z900 wel. De vraagprijs was me echter te hoog. Hij vertelde me dat een kennis van hem een H2 verkocht en die viel beter in mijn budget. Ik heb nog even getwijfeld, maar dan toch de H2 gekocht. Ondertussen staat die Z900 hier ook te blinken. Het was sterker dan mezelf, ik wou altijd al een collectie klassieke motoren uitbouwen en nu heb ik de mogelijkheden er voor. Er zullen er dus nog wel een paar volgen. Echt gereden met de H2 heb ik nog niet gedaan. Ik heb hem nog niet zo lang in mijn bezit en wacht op wat beter weer. Ik wil hem graag in een zo goed mogelijke staat behouden.”

Andere motoren:
Kawasaki Z900

Gespot:
Een bak Westvleteren, helaas een lege.

Deel

Gerelateerde artikels

Ducati Panigale V4 S

Kort getest: Ducati Panigale V4 S

Ducati zocht, na een jarenlange ratrace voor meer power en minder kilo’s, duidelijk naar een manier om die explosiviteit een beetje te beteugelen. Geen gekke