In memoriam: Paul van Hooff

Paul (1964) leidt het leven waar iedere motorrijder van droomt: vrij en onbevangen. Iedere keer weer die ongrijpbare horizon tegemoet. Je leven zo leven is bewonderenswaardig, of je zelf nou iets met motoren hebt of juist helemaal niet. Het is iets waar de normale werkman maar wat graag over fantaseert. Geen wonder dat we allen aan Pauls lippen hangen als hij weer met een goed verhaal van wal steekt, iets wat hij in boeken, tijdschriften, lezingen en allerhande andere media doet.

Alle dingen die je in de voorbereiding voor een reis kunt bedenken die mis kunnen lopen, lijken Paul als van nature altijd maar weer te vinden. Iets waar hij een meester in blijkt, is het delen van die misère die tijdens de reis op zijn vaak ongeplande pad komt. Dagen, weken of zelfs langer is hij alleen onder weg.

Of ja, alleen.. Altijd met die ene trouwe reisgenoot: Guus. De Moto Guzzi V7 uit 1975 die Paul van het noordelijkste puntje van Alaska tot in Tokio brengt. Hartje winter overnachten in een bushokje, ergens in de Kaukasus. Voor het eerst in zijn leven echte heimwee ervaren, ergens in Japan.

Paul weet zijn avonturen, emoties en overdenkingen altijd scherp te verwoorden. Iets waarin de schrijvend journalist vanwege zijn werk voor omroepen en motorbladen natuurlijk bedreven is geworden.

Van zijn drie jaar lange reis van Alaska naar het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika schrijft hij het boek ‘Man in het zadel’(2014). Een reis waarin hij 60.000 km maakt en waaraan hij twee zoons overhoudt in Bolivia. Met dit boek speelt Paul zich in de kijker bij zijn lezers, die hem vanaf dan trouw volgen.

Om zijn tweeling en inmiddels ex-vrouw te ondersteunen, volgt een paar jaar later ‘Van hier tot Tokio’ (2018) waarin hij zonder al te intensieve voorbereiding richting het oosten trekt met Tokio als enige echte richtpunt.  Plannen voor een derde reis en boek zijn er wel, maar vanwege de coronapandemie verschuift Paul zijn focus van een reis naar een roman: ‘De coureur’(2021).

Buiten de boeken gaat het leven echter door. Pauls jarenlange onbevangen bestaan eist een tol, waarbij zijn gezondheid maar ook leefwijze en relatie met zijn ex-partner in Bolivia onder druk komen te staan. Paul zet zich ervoor in om zijn tweeling in Bolivia financieel te ondersteunen. Dat hij daardoor zelf in de marge moet leven, deert hem niet zo. De duizenden kilometers die hij afgereisd heeft over de hele wereld, hebben hem immers gehard.

Maar hoewel hij het onverwachte altijd omarmt, keert dat ongrijpbare lot zich meer en meer tegen Paul. Zijn hart laat het afweten – hij moet tot twee keer toe geopereerd worden – en het dieptepunt is een gevangenisstraf die hij in Bolivia moet uitzitten. Een geschil met zijn ex-geliefde, moeder van ‘zijn mannetjes’ is de oorzaak. Terug in Nederland doet Paul het flink wat tandjes kalmer aan. Hij werkt als havenmeester in Blokzijl en woont in een caravan. Daar wordt Paul op vrijdag 22 augustus levenloos aangetroffen na een hartstilstand. Paul was 61 jaar oud.