Ducati 888 SP5 (1993)

Aangekomen aan de garage vinden we nog net één plaatsje om onze wagen te parkeren. De parking staat nokvol en de ene na de andere klant word geholpen. In het bijgebouw spotten we een hele verzameling klassieke motoren, maar geen spoor van de Ducati. Die blijkt tussen de autobruggen te staat waar Gino druk aan het werk is. Vol enthousiasme spoort hij ons aan zijn SP5 mooi op beeld te zetten, tot we hem melden dat hij zelf ook op de foto moet. Om de spotlight te delen met zijn motor is er beduidend minder enthousiasme. Een bescheiden man die Gino, maar wel eentje met een uitmuntende smaak in motoren.

Geschreven door Peter Naessens                                Foto Peter Naessens

Naam: Gino Moreels
Bouwjaar: 1966
Beroep: zaakvoerder garage

Oorsprong motorliefde:
“Zoals het cliché het wil, werd het zaadje van mijn motorliefde ook geplant in het ouderlijke huis. Mijn vader is altijd zelf een gepassioneerd motorrijder geweest en ik groeide bijgevolg praktisch op tussen de motoren. Rond mijn 10 jaar kocht mijn vader een BMW R 90 S en een paar jaar later reed ik er mijn eerste meters mee. Traditiegetrouw begon ik dan op mijn zestiende met brommers te rijden en op mijn achttiende behaalde ik mijn motorrijbewijs. Daaropvolgend kocht ik mijn eerste motor: een Suzuki GSX-R 750 uit 1985, en daarna een GSX-R 1100 uit ‘88. Tot ik dan eens achter een vriend reed die een Ducati had. De sound die daaruit kwam, die heerlijke donkere dreunen. Ik was op slag verliefd. Dus schakelde ik over op een Ducati 851 uit 1991. In die periode reed ik veel naar Duitsland, het Hockenheim-circuit was bijvoorbeeld één van mijn vaste bestemmingen. Nu rijd ik met een GS 1200 Adventure, met op de teller een 199.000 km. Dat aantal zegt genoeg hoe graag ik met deze motor rijd. Een praktische toermotor, maar toch met karakter. Ik ben nochtans fan van alles op twee wielen, maar de huidige generatie sportmotoren zijn echt niet meer praktisch inzetbaar op de openbare weg.”

Motor: Ducati 888 SP5
Bouwjaar: 1993

Speciaal:
“Dit type van de 888 is in een beperkte oplage van 500 stuks gemaakt, en bijgevolg redelijk zeldzaam. Dit is nummer 111. Deze modellen werden geproduceerd ter homologatie voor het WSBK. Hij is eerst en vooral veel lichter dan een standaard 888 met zijn 188 kg. Het gevolg van het gebruik van exotische onderdelen en wat carbon hier en daar. Motorisch is er ook een merkbaar verschil tegenover het standaardmodel. Zo is de compressie hoger en zijn er twee injectoren per cilinder aanwezig. De vering is ook beter voorzien voor het sportievere werk. Als je de motor hoort draaien met de droge koppeling en de ongefilterde dreunen uit de carbon dempers, krijg ik er steeds koude rillingen van. Je kan hem met niets anders vergelijken en je moet er vooral eens mee gereden hebben om het echt te ervaren hoe speciaal hij is. Een stuk anders dan die moderne computergestuurde raketten.”

Verhaal:
“Ik kocht hem 23 jaar geleden nieuw aan op hetzelfde moment als een goede vriend. Aangekomen bij de dealer stonden er twee dozen te wachten op ons. Dus dienden we overeen te komen wie welke zou nemen. Mijn vriend koos diegene met het laagste chassisnummer, maar dat bleek wel nummer 149 te zijn, terwijl ik nummer 111 had. Italiaanse logica zeker? Vandaag zijn ze nog steeds in ons bezit. Ik reed er nooit mee op circuit. Desondanks dat hij er eigenlijk voor gemaakt is, was het me het risico niet waard om hem plat te leggen. Op een gesloten omloop is de verleiding meestal te groot om de limieten op te zoeken en dan is de grindbak niet veraf. Ik reed er meestal eendaagse ritten mee en jaarlijks wordt hij nog eens buiten gehaald. Hem verkopen doe ik nooit. Hij ligt mij veel te nauw aan het hart en hoop hem nog 23 jaar te hebben.”

Andere motoren:
Honda CX500 Turbo, Ducati Mike Hailwood replica, Norton F1 Wankel, Honda CBX1000 zescilinder, Benelli Sei, MV Agusta 350S,…

Gespot:
De tweewieler waarop menig jong motorrace-talent gekweekt wordt: een Yamaha PW50.