De vijf wildste TT-verhalen van Steve Parrish

Steve Parrish is een oud GP-, TT-, truckracer en voltijds lolbroek. Niemand kent meer straffe verhalen dan hij, veelal met hem in de hoofdrol. Oh, en hij importeert fopartikelen. Zoals die valse tanden op de foto…

Geschreven door Pieter Ryckaert      Foto’s Sébastien Nunes

1. “Elfvoudig TT-winnaar Phillip McCallen mocht uiteraard niet ontbreken tijdens de Centenary TT, de 100ste verjaardag van de TT in 2007. Alle voormalige kampioenen namen deel aan een gezapige paraderonde. Vlak voor hij moest vertrekken, vroeg ik op de startgrid aan ‘Mad’ Phil of hij het een beetje zag zitten. Hij keek me waanzinnig aan en riep luid: ‘Ja! Ik denk dat ik kan winnen vandaag!’ Knettergek…”

2. “In 1983 stopte Charlie Williams z’n ex-Boet van Dulmen 500cc fabrieks-Yamaha ermee bij Subly. Hij genoot van het bier aangeboden door toeschouwers. Een andere toeschouwer zag echter dat de benzineleiding gekneld zat. Na een kleine reparatie brak Williams in de volgende ronde het ronderecord. Guinness makes you faster.”

3. “Diezelfde Charlie Williams zou ooit m’n vizier wisselen tijdens een pitstop. Goed zien is op de TT belangrijker dan eender waar. Tijdens de pitstop liep alles gesmeerd, tot ik een halve ronde verder merkte dat de tear offs aan de binnenkant van m’n helm zaten.”

4. “Ik nam ooit deel aan de olympische proeven bobslee voor het Britse team. De teamkapitein was Prince Michael van Kent. Ik had nog nooit een bobslee van dichtbij gezien en finishte geen enkele keer met de schaatsen naar beneden. Datzelfde jaar startte Prince Michael de TT. Vlak voor ik vertrok, riep hij me toe: ‘Ik hoop dat je hier beter in bent dan in bobsleeën, Parrish!’”

5. “Tijdens mijn allereerste TT liep mijn Yamaha vast. Ik behandelde de cilinder met natriumhydroxide om aluminiumresten weg te werken, maar stootte de pot omver op het vast tapijt van het pension, dat meteen doorbrandde. Ik heb toen alles in en uit de kamer gedragen om het tapijt om te draaien en het gat onder het bed te verstoppen. De eigenaar had niets door, tot MCN het verhaal publiceerde. Een week later kreeg ik een rekening voor het vervangen van het tapijt.”