Met de vakantieperiode op z’n einde kunnen we de balans opmaken. De financiële balans vooral. Want naast grote verhalen, mooie kiekjes, traditioneel slechte regenkleding en een riante overschrijding van het jaarlijkse bier- en schnitzelquotum is de (motor)vakantie ook altijd goed voor onaangename verrassingen van uitheemse incassobureaus.
Het is nu al voor het vierde jaar op rij dat ik post uit het buitenland uit de brievenbus gris, en dan niet van het type ‘Freundliche Grüssen’ of ‘Saluti dall Dolomiti’ maar over het algemeen wat meer dwingend van toon. Eén ding hebben de ambtelijke epistels gemeen: er is geen doorkomen aan en pas na zes keer lezen en een uurtje worstelen op een vertaal-app trek je de voorzichtige conclusie dat het waarschijnlijk om een snelheidsovertreding zal gaan. Of zoiets. Dat is nog altijd beter dan de vermeende moordpoging die je na een eerste vlugge scan met je LTS-Italiaans dacht te hebben begaan.
Afijn, na eerdere post uit Italië (2x) en vorig jaar een staande houding in Slovenië was het nu aan de Oostenrijkse Polizei om de postbode richting Bennebroek te sturen. Drie kantjes nogal koddig vertaalde tekst over een vermeend voorval in de buurt van Seefeld (we waren nondeju bijna het vrije Duitsland binnengeglipt) lagen op de deurmat, met daarin vermeld een tijdstip en wegnummer, maar nergens de aard van de overtreding.
Wel een in te vullen vragenlijst van KGB-achtige proporties. Vooral het ‘binnen 14 dagen reageren op straffe van 10.000 euro boete’ deed de wenkbrauwen nogal fronsen. En de knieën knikken. Tienduizend euro? Wat had ik in godsnaam uitgevroten dat in relatie kon staan tot dit bedrag? Appjes van de reisgenoten in kwestie brengen een week later wat rust in de malende bovenkamer.
Zowel broer als VdW senior (inderdaad, het betreft hier een prijzig familie-uitje) hadden de lijst al eerder ingevuld en het ging kennelijk om een redelijk overzichtelijke snelheidsovertreding. Conclusie: 200 euro voor de broers, 300 uit de pensioenpot voor senior. Want die reed achteraan, moet steevast de gaten dichtrijden en is met dit soort dingen dus altijd de Sjaak.
Hoewel we strikt ons ‘rustig in de dorpjes’-adagium naleven en daarbuiten iedere kliko of geblindeerde Skoda beschouwen als potentieel flitsgevaar, lukt het ons de laatste jaren dus niet er een blanco vakantiestrafblad op na te houden. Conclusie voor een onbezorgde motorvakantie luidt derhalve: calculeer een extra buffer in voor ongewenste post achteraf … en vermijd de laatste plek in de groep.
Terwijl je in de vertrekhal van de luchthaven zit te wachten om te boarden naar het zuiden van Spanje waar
Toen Yamaha in 1991 met de TDM 850 op de proppen kwam, zette het merk met die vreemde eend/gewaagde gok
We gaan er geen doekjes om winden: terwijl elektrische scootertjes voor de stad en alles wat daarrond ligt intussen gemeengoed
Ultiem veilig is het misschien niet, handschoenen die stoppen bij de pols. Ga je op je giechel, dan zijn je
