Kort getest: Ducati Hypermotard 698 Mono

Wanneer ik op de Hypermotard 698 Mono af loop op de langzaam opdrogende kartbaan even buiten Valencia, vraag ik me af of ik hier eigenlijk fatsoenlijk op kan zitten met mijn één meter vijfentachtig. En of ik mijn benen wel kwijt kan…

Na een paar rondjes warmdraaien onder een waterig Spaans zonnetje blijkt de Hypermotard ondanks het compacte geheel toch ruim genoeg om de ledematen niet te laten verkrampen. Er is genoeg bewegingsvrijheid aanwezig, wat ook wel nodig is wil je een beetje fatsoenlijk kunnen ‘supermotarden’. De Mono is duidelijk ontworpen om beide stijlen van supermoto te ondersteunen, dus of je nu met het been naar buiten de motor onder je drukt of met je knie over de grond wil schrapen, leef je uit. Het maakt de Hypermotard niet uit, zolang hij maar van insturen tot uitkomen van de bocht tot het maximale van zijn kunnen kan worden gepusht.

En voor dat pushen moet je zijn bij het nieuwe motorblok. Dat fraaie stukje techniek met desmodromische klepbediening, dubbele balansassen, een overvierkante boring x slag (116 x 62,4 mm) is goed voor 77,5 pk en 63 Nm en een toerenbegrenzer die bij 10.250 tpm een einde maakt aan het feestgedruis. Geen enkele andere mono haalt dit. Dit stukje desmodromisch vernuft moet natuurlijk ergens opgehangen worden en dat hebben de Italianen in een stalen trellisframe gedaan, dat na spelen met verschillende diktes en openingen de juiste mate van flex heeft.

Om ervoor te zorgen dat je een vlijmscherp sturende machine krijgt, heeft Ducati meer dan welke andere concurrent het accent van het zwaartepunt aan de voorkant gehouden. En dat merk je. In een oogwenk smijt je de machine (151 kilo, rijklaar zonder brandstof) van de ene voetsteun op de andere zonder het vertrouwen in de voorkant te verliezen. Zorgt dit ervoor dat de achterkant dan te los aanvoelt? Zeker niet! Ondanks de korte wielbasis zorgt de lange swingarm in combinatie met de volledig instelbare Sachs schokdemper ervoor dat je de grens van het gripniveau ontzettend goed aan kunt voelen en op kunt zoeken.

Met de combinatie van een 330 mm schijf en een M4.32 remklauw voor (aangestuurd door een radiale rempomp) beschik je over voldoende bite om ook met twee vingers de 698 vakkundig af te stoppen. Achter heb je de beschikking over een 245 mm remschijf met enkelzuigerremklauw, iets meer gevoel en controle was hier wel mooi geweest … zeker omdat dit op een supermotard van groot belang is. Gelukkig schiet de elektronica hier wat te hulp. Om de achterkant strak te houden heeft Ducati het Slide-by-Brake systeem bedacht, dit werkt samen met het in vier standen instelbare hellingshoekgevoelige ABS van Bosch.

Natuurlijk doet ook de overige elektronica bovengemiddeld goed zijn werk – het blijft wel een Ducati. Vier rijmodi, regelbare motorrem, tractie- en wheeliecontrole, launch control… De lijst is lang, de mogelijkheden oneindig. Laatstgenoemde is trouwens vooral leuk voor een sterk verhaal in de kroeg of om het een keer te proberen, de andere opties zijn daadwerkelijk functioneel en bieden voldoende instellingen om elke rijder, van beginner tot zeer gevorderd, te helpen het maximale uit deze motor te halen. Met de wheeliecontrole laat Ducati zien dat ze de essentie van een supermotard snappen, want net als slides horen wheelies bij een supermotard.

De vraag is dan, waar is de up/down quickshifter in dit geheel? Deze is als optie te koop, of af-fabriek op de duurdere RVE. Ergens wel jammer, want de standaardversie is op zichzelf al duur genoeg. Goed, het systeem werkt wel zoals je mag verwachten van een pakket van dit niveau; trefzeker en altijd raak, of het nu op het rechte stuk is of onder hellingshoek doorschakelend naar de volgende bochtencombinatie. De Hypermotard 698 Mono komt dus in eerste instantie in twee uitvoeringen, de normale en de RVE-uitvoering.

Conclusie Ducati heeft met de Hypermotard 698 Mono een nieuwe standaard gezet in het supermotardsegment. De combinatie van het krachtige motorblok, het sublieme rijwielgedeelte en de dito ondersteuning van de elektronica – het innovatieve Slide-by-Brake systeem in het bijzonder – garanderen je een lach breder dan het Suezkanaal, of je nu op zondag een toertocht gaat rijden of op een zomeravond een kort ritje richting het terras maakt. Ga je met deze motor op vakantie richting de Dolomieten? Dan heb je echt wel een aanhanger nodig, want comfort staat niet in de gebruiksaanwijzing. Maar allemachtig, wat krijg je er wel een pak fun voor terug. Of je nu een dijk pakt of een middag op een kartbaan tekeergaat, je hartslag en adrenaline gaan gegarandeerd naar een niveau waarop je jezelf weer dat kleine kind voelt … en wat is daar mis mee?

Plus- en minpunten
+ Power over de hele linie                
+ Scherp als een scheermes  
+ Puike elektronica      
– Achterrem wat gevoelloos 
– Quickshifter niet standaard
– Wat als je uitgespeeld bent…

Lees de volledige test in de aankomende KicXstart Test Special 2024 – vrijdag in de winkel!

Motor: 659 cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde Desmo eencilinder
Boring x slag:  116 x 62,4 mm
Compressieverhouding: 13,1:1
Max. vermogen:         77,5 pk @ 9.750 tpm
Max. koppel:              63 Nm @ 8.000 tpm
Brandstofvoorziening:           injectie, ride-by-wire
Transmissie:    zesbak, ketting (RVE: quickshifter up/down)
Frame: stalen trellisframe
Voorvering:     45 mm Marzocchi upside-down, volledig instelbaar, veerweg 215 mm
Achtervering:  Sachs monoshock, volledig instelbaar, 240 mm veerweg
Voorrem:        330 mm schijf met radiaal gemonteerde Brembo 4.32 vierzuigerremklauw, bochten-ABS
Achterrem:     245 mm schijf met Brembo enkelzuigerremklauw, bochten-ABS
Banden voor/achter:  120/70-ZR17 / 160/60-ZR17 (Pirelli Diablo Rosso IV)
Wielbasis:       1.443 mm
Balhoofdhoek/naloop:           26,1°/108 mm
Gewicht:         151 kg (rijklaar, zonder benzine)
Zithoogte:       904 mm
Tankinhoud:   16 l
Prijs Nederland:         € 14.690,- (RVE: € 15.990,-)
Prijs België:     € 12.790,- (RVE: € 13.790,-)

Tekst Nigel Walraven • Fotografie Ducati