Kort Getest: Yamaha Ténéré 700 World Raid

Ik zit stikkapot. Een mix van opgedroogd zweet en stof doet elke huidplooi kraken. Ik heb net de zwaarste motorintroductie uit m’n bestaan achter de rug, maar ik lach m’n knarsende tanden bloot.

Het CP2-blok klinkt heel bekend in de oren, daar is dan ook niks aan veranderd. Door de veel bredere tank en dubbele tankdoppen voelt de World Raid wel een stuk massiever aan als je gaat zitten. Het stuur en de zitpositie bleven onveranderd. De nieuwe, bredere voetsteunen geven veel meer steun dan de exemplaren op de vorige Ténéré. De nieuwe tank hindert daarbij geenszins.

Het 15 mm hogere kuipruitje zet me met m’n 1m76 helemaal uit de wind – toch een verschil met de gewone Ténéré, waar de bovenkant van m’n helm wél wind pakt. Mijn knieën zitten helemaal weggestopt achter de tank. De World Raid biedt dus duidelijk betere bescherming tegen de weerselementen. De nu volledig instelbare KYB vering voelt zowel voor- als achteraan erg stug aan – op het randje van oncomfortabel, zelfs – maar blijkt een stuk beter te dempen dan op de standaard Ténéré.

Eens van de snelweg af, draaien we vrijwel meteen een veldweg in. Ik slaag erin om het ABS via het draaiwieltje in de modus te krijgen waarbij het achteraan wordt uitgeschakeld. Toch werkt het net wat minder intuïtief werkt dan pakweg de joystick bij sommige concurrerende merken … laat staan die enkele drukknop die op de gewone Ténéré zit. Die knop zit er nog steeds, maar schakelt het ABS enkel weer in.

Tweehonderd meter verderop zie ik al volstrekt niks meer door opwaaiend stof terwijl iedereen enthousiast de Pirelli Scorpion Rally STR’s vrolijk laat spinnen, niet in het minst gehinderd door de afwezige tractiecontrole. Het kan een indruk zijn, maar ik vind de achterrem beter te doseren dan ik me van de gewone Ténéré kan herinneren, hoewel er aan de remmen – los van de extra ABS-functie – niks veranderd is. Misschien ligt het gewoon aan de bredere voetsteunen die wat meer dosering mogelijk maken.

Offroad toont e Ténéré World Raid zich vriendelijk en ongemeen capabel als avonturier. Het vermogen blijkt hier meer dan voldoende om vooruitgang te maken, te spelen of mits een dot gas je uit nesten te werken als een bocht wat krapper of gladder blijkt dan gedacht. Ook even de boel dwars zetten dankzij de uitstekende gasrespons blijkt kinderspel. Uit gewoonte tuur ik af en toe even naar de benzine; maar de benzinevoorraad lijkt nauwelijks te willen slinken, zelfs niet na een dikke 100 kilometer in hoogstens derde versnelling, met veel spinnend achterwiel en weinig respect voor ecologisch rijden.

Terwijl de route steeds moeilijker wordt, raakt mijn eigen tank stilaan wel leeg. Steile hellingen worden afgewisseld met afdalingen met diepe sporen en geulen. Ik raak een venijnige hobbel, net wanneer ik even van het gas ga. Ook nu worden de veerwegen niet helemaal opgebruikt, maar het stuur slaat wel heen en weer in m’n handen. Ik dank de stuurdemper op m’n blote knieën dat de boel hersteld wordt, want aan 90 km/u is ook zand vrij hard.

Wanneer we het zand en stof achter ons laten, is het tijd voor kronkelend asfalt – met een meer dan behoorlijk tempo. Het is opzienbarend hoe de Ténéré moeiteloos vervelt van een goeie allroad in een leuke stuurmotor. Zij het wel eentje met een 21” voorwiel, dus met dat typische, ietwat vage gevoel vooraan. Maar toch: eens je vertrouwen kweekt in de Pirelli’s kan je behoorlijk stevig de hoek om met de Ténéré.

Het vermogen blijft weinig indrukwekkend. Nu we moe zijn gaat het hard genoeg, maar over het algemeen zou dat extra beetje toch welkom zijn. Pas nu valt het smalle zadel me op, dat mijn nu ook weer niet zo brede kont net te weinig steun biedt – en die zou ik na de voorbije kilometers best wel kunnen gebruiken.

We komen met de voltallige groep moe, maar voldaan aan op het eindpunt. En dat ‘moe maar voldaan’ geldt echt voor iedereen: van de ervaren rotten over mijn middelmatige zelf tot de beginner. Het toont nog maar eens aan dat de Ténéré ook in World Raid-vorm iedereen kan aanzetten tot avontuur.

De vraag waar ik een beetje mee blijf zitten is of ik de World Raid zou kiezen boven de gewone Ténéré als je het prijsverschil van meer dan 2.000 euro in het achterhoofd houdt. De vering is ontegensprekelijk beter, hoewel stug op de gewone weg. De stuurdemper redde letterlijk m’n hachje en de gemoedsrust die de schier onbeperkte actieradius biedt en de net iets betere windbescherming zijn absolute pluspunten. Het TFT-dashboard, daar maal ik persoonlijk niet om, maar op de keper beschouwd voelt de World Raid toch net dat beetje kwalitatiever aan dan z’n standaard broer.

Conclusie
Mocht ik de tijd hebben om het soort ritten die ik vandaag heb gereden regelmatig te doen, dan houdt de World Raid absoluut steek. Dus ben je een bedreven avonturier, of ga je gewoon écht niet graag tanken, dan spaar je maar beter nog even door. Heb je zoals ik geen tijd of zin om te gaan globetrotten en blijven de Lage Landen je speeltuin, dan ben je met een gewone Ténéré niet veel slechter af. En mits een keertje extra tanken raak je uiteindelijk ook wel waar de World Raid raakt.

Plus- en minpunten
+ Voelt kwalitatiever dan z’n standaard broer
+ Betere windbescherming
+ Extra ABS-optie
– Zadel blijft smal
– Heb je die extra’s echt nodig?
– Gebrek aan avontuurlijke wegen in de buurt

Lees de volledige test in Motorrijder juli 2022 en KicXstart juli 2022

Yamaha Ténéré 700 World Raid
Motor: 698cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde paralleltwin
Boring x slag:  80 x 68,6 mm
Compressieverhouding:         11,5:1
Max. vermogen:         73,5 pk @ 9.000 tpm
Max. koppel:   68 Nm @ 6.500 tpm
Gewicht:         220 kg (rijklaar)
Zithoogte:       890 mm
Tankinhoud:   23 l
Kleuren:          blauw, zwart
Prijs België:     € 13.199,-
Prijs Nederland:         € 14.799,-

Tekst Pieter Ryckaert • Fotografie Ant Productions