Kort getest: Kawasaki Z900 SE

De laatste versie van de Z900 dateert alweer van twee jaar geleden, maar de allereerste Z werd precies 50 jaar geleden voorgesteld. Om het feestje extra luister bij te zetten, presenteren de Japanners nu de Z900 SE.

Even opfrissen: de Z900 zoals we die nu kennen kreeg voor 2020 een vernieuwd Sugomi-design dat nog verder werd uitgewerkt en doorgevoerd. Maar niet alleen de looks werden aangepakt. Zo verloor de Z900 veel van z’n (over)gewicht door een nieuw frame, steeg het vermogen naar 125 pk en mocht je je in het zadel verheugen op tractiecontrole, twee powermodi, vier rijmodi, een TFT-kleurendisplay, ledverlichting rondom en bluetooth-connectiviteit. Ten behoeve van Euro5 werd ook het uitlaatsysteem onder handen genomen, leuke bijkomstigheid daarvan is een nog donkerder uitlaatgeluid.

En nu is er dus de SE. Zoals intussen wel bekend staan die twee letters voor ‘Special Edition’. Die moeten vooral op stuurvlak verschil maken met de ‘gewone’ Z900. Wordt daarvoor aangesleept: een volledig instelbare Öhlins S46 monoshock achteraan; om de balans in het rijwielgedeelte op peil te houden werd in één moeite door ook de inhoud van de voorvork geoptimaliseerd. Verder zijn de remleidingen staalomvlochten en werd de radiale rempartij vooraan bij Brembo van het schap geplukt. Dan hebben we het over remschijven, -klauwen en -blokken; want de conventionele hoofdremcilinder is dan weer van Nissin.

De assist/slipperclutch is licht te bedienen, extra fijn als je een paar kilometer achter de zoveelste tractor moet dokkeren. Wanneer er dan eindelijk ingehaald kan worden, kan je terugvallen op die heerlijk bullige vier-in-lijn. Smoren tot pakweg 2.000 tpm slikt de krachtbron probleemloos, en zodra de digitale toerenteller de 4.000 tpm passeert behoort de krachtsontplooiing tot de beste in z’n klasse.

Geholpen door de soepele bak prik je de Z900 keer op keer in dat vette middengebied, al had een quickshifter het SE-gevoel wel extra aangewakkerd. Het geeft een doorsnee ritje vaak ook net even iets meer dynamiek. De Z900 doet het echter met traditionele gaskabels in plaats van ride-by-wire en dat maakt inpassen van een quickshifter nu eenmaal lastig. Wel jammer. Los daarvan is de vierpitter sinds z’n laatste transformatie over de hele lijn gretiger, zeker in Sport-mode. Die geniet mijn voorkeur boven Road (en Rain), in Sport reageert de Z900 lekker actief zonder dat hij nerveus wordt in de gasrespons.

Het grote TFT-display is helder en goed afleesbaar, ook onder deze krachtige zonnestralen. De zithouding is perfect, zowel voor kleine als voor grote rijders – althans, dat laatste wordt mij toch verteld door grotere en flink zwaardere collega’s. Het zitje dwingt je wel helemaal naar voren, maar hinderlijk is dat ook na een dag in het zadel niet.

Dan het punt waar de SE het verschil écht moet maken. Hoewel we de snelheid dus niet kunnen opvoeren tot de gebruikelijke, licht illegale praktijken, stuurt deze Z900 ontzettend goed in. Dat is wel degelijk te voelen. De Dunlop SportMax Roadsport 2’s willen wel kleven bij deze temperatuur en de Z laat zich fantastisch hanteren. Je merkt vanaf de eerste stuurbeweging dat voor- en achterkant mooi in de pas lopen. Nu is dat ook op de ‘gewone’ Z900 al zo, maar aan boord van de SE voelt het nog net een tikje lichtvoetiger.

Eens de Kawa op één oor ligt, voelt het ook allemaal nog een tik doortastender aan. Het ‘wringt’ nooit in het stuur en zowel bij accelereren als hard(er) remmen blijft de SE mooi neutraal. Of dat ook zo is als je het tempo nog wat verder wil opvoeren, daar hebben we dus voorlopig het raden naar, maar troost je met de gedachte dat je altijd nog los kun gaan met de volledig instelbare veerelementen. Wat de remmen betreft, het remhendel is goed naar de hand te zetten en de Brembo M4.32 voorpartij voelt niet alleen krachtig maar ook mooi doseerbaar. Op dit vlak is het verschil met de conventionele set-up van de standaard Z900 duidelijk voelbaar.

Conclusie Is er dan niets negatiefs te melden over deze Z900 SE? Goh… Er rijden er intussen wel een paar van rond, dus echt uniek ben je niet als je met zo’n groene gifkikker op een terrasje komt aanstormen. Is dat erg? Als je een beetje eigenwijs en tegendraads bent aangelegd misschien wel… Maar er is niks mis mee om, net als die vele anderen voor jou, te kiezen voor een comfortabele zithouding, knappe looks en puike performance. Vooral op het vlak van prestaties acteert deze SE op een hoger niveau dan de standaard Z900. Het is aan jou om te beslissen of je daar 1.500 euro extra voor over hebt.

Lees de volledige test in Motorrijder juni 2022 en KicXstart juni 2022.

Plus- en minpunten
+ Souplesse blok
+ Veel motor voor je geld
+ Fractie beter sturen/remmen
– Het is maar een fractie…
– Geen quickshifter
– Ehhhhhmm…

Kawasaki Z900 SE
Motor 948cc, 4 kl./cil., vloeistofgekoelde vier-in-lijn
Boring x slag   73,4 x 56 mm
Max. vermogen          125 pk @ 9.500 tpm
Max. koppel    99 Nm @ 7.700 tpm
Gewicht          213 kg (rijklaar)
Zithoogte        820 mm
Tankinhoud    17 l.
Prijs België:     € 11.699,-
Prijs Nederland          € 12.599,-

Tekst Annemiek van der Kolk • Fotografie Kawasaki