100 jaar Dutch TT: Hugo van den Berg

Hugo van den Berg • 125cc • 15e 2008

“Het spetterde wat tijdens de race, waardoor de rode vlag werd gezwaaid. Voor de herstart zat ik al aardig in de buurt van dat laatste punt en op de nieuw samengestelde grid stond ik op de achttiende plek. We wisten allemaal dat het een hectisch slot zou gaan worden, want er stonden nog maar vijf rondjes op het programma. Met zo’n korte, gelukkig droge race wil je natuurlijk een perfecte start maken, maar die had ik helaas niet. In de Haarbocht werd ik naar buiten gedrukt, maar ik wilde deze kans natuurlijk niet laten glippen en ging vol op missie. Ik moest en zou een inhaalslag maken en gelukkig pakte dat behoorlijk goed uit. Al snel kwam ik weer in de buurt van die vijftiende plek.”

“In een aantal GP’s was ik al eens dicht bij de WK-punten geweest, maar helaas was het nog nooit gelukt. Dit was dus ook het meest ideale scenario, een prachtige thuiswedstrijd met volle tribunes. Het moest nu gaan gebeuren. Met nog een ronde te gaan, kreeg ik via mijn pitbord door dat ik op 16 lag, met Dominique Aegerter vlak voor me. Aan die zestiende positie heb je natuurlijk helemaal niets, dus ik wist dat ik in de GT-bocht een ultieme poging moest gaan inzetten. Het was grind happen of dat laatste puntje grijpen, geen andere opties.”

“Ik kon ook prima volgen, waardoor ik het gevoel had dat Aegerter op die plek te pakken was. Het is nu heel anders, maar in die tijd reden we als Nederlandse talenten nog redelijk vaak op Assen, waardoor ik de klassieke inhaalactie in de GT al vaker had uitgevoerd. Het was dan ook heerlijk dat mijn plan precies werkte. Hoewel Aegerter echt vlak bij me zat, met een verschil van slechts vijfenveertig honderdste, had ik gelijk in de gaten dat ik als eerste over de finish kwam. Alle emoties kwamen daarna vrij, want hiervoor deed je het als jong gastje.”

“Eenmaal terug bij het team stond iedereen volop te juichen en dat is natuurlijk zo’n moment uit je carrière dat je nooit meer vergeet. Datzelfde geldt voor de bonus die ik voor die vijftiende plek kreeg. Een avond ervoor werd me maar liefst vijfduizend euro beloofd, mits ik een WK-punt zou behalen. Dat was natuurlijk best bizar en dat maakte het feest niet minder groot, kan ik je vertellen.”

“Ik leefde destijds echt als een monnik voor mijn sport, maar die avond heb ik dat toch maar eventjes losgelaten. Helaas is het bij dat ene WK-punt gebleven tijdens mijn kortstondige GP-carrière, maar dat maakt uiteindelijk deze TT nog specialer voor mij. Dat besef heb je in eerste instantie niet als je nog coureur bent, maar als je ouder wordt, leer je zoiets echt op waarde schatten.”